→
bior
Bior próiste (13)
+
→
bior
Tochras a' méid seo snátha dhom ar a' mbior próiste.
TUILLEADH (12) ▼
Tá cion próiste eile snátha sa méid sin, dhá mbeadh bior agam len' aghaidh.
Ná leig tuínnte mar sin leis a' mbior próiste = snáth fada ar sliobarna as.
Tá tuinnte fada na h-oinsighe agad leis a' mbior próiste.
Feacha a bhfeicfeá aon-bhior próiste ar stuaic a' lota.
Ní fhaca mé aon-teach béal in áirde ariamh go dtí é. Níl a' bior próiste fhéin le faghail ann, nuair a theastóchas sé ó dhuine.
Is deas a' bhean abhrais thusa, a's gan aon-bhior próiste a' gabhail leat imbéal do chuid sníomhacháin.
Dheamhan túirne ná sreang, ná oiread a's bior próiste a gheobhfá in aon-teach annseo, anois, dhá gcuirtheá slat ar a' tír. Tá'n obair sin caithte in aer. Isteach go Gaillimh a chuirea(nn)s 'chuile dhuine a chuid abhrais anois, le sníomh. InDomhnach, tá mná óga ar mo bhaile, a's dheamhan a gcos a d'aithneochadh bior próiste, ní áirmhighim a mhaltraid.
Céad slán do'n uair a mbíodh muid a' sníomhachán 'chuile oidhche! Chruinnigheadh mná an bhaile isteach — bean a' cárdáil, bean a' sníomh, a's bean a' tochras ar a' mbior próiste, a's bean eile a' líonadh bórán roilléirí do bhean a' túirne.
Is geall le bior próiste é — clifeartach (cleithbheart-ach?) mór árd caol.
Sí'n bior próiste í.
Shílfeá gur bior próiste é; an-aoirde ann, a's gan sciolltar air.
Nach agad atá an mhisneach asad fhéin a bhior próiste. Cá bhfaightheá-sa aon-spreacadh a bheith ionnad! (Go goirid, beidh an leas-ainm nó'n tsamhail sin "bior próiste" seirgthe sa gcainnt, arae tá scoth óg a' teacht in innmhe, nach maith is feasach dóib, céard é bior próiste!")