Foclóir Mháirtín Uí Chadhain

Buille spleádhach (6)

+
buille
Nach spleádhach uaidh, buille na speirthe a thabhairt do dhuine? = bheadh sé ag dul siar indo bhéal, a's ins an am céadna, a' déanamh an-dochar dhuit.
TUILLEADH (5) ▼
'Sé thug an buille spleádhach dhom.
Má theigheann tú dhó, mar tá mise a rádh leat, gheobha tú buille spleádhach air. Má thosuigheann sé a' gabhail le buile, abair nach raibh aon-neart agad air, a's nach raibh tú ag iarraidh a ghortú.
Bhí sé leis, ariamh, ariamh go dtug sé buille spleádhach isteach faoi'n gcroidhe dhó.
Sé'n buille spleádhach a gheobhfas sé sin ort, má fhéadann sé, ach cé measa buille eile.
Tosuigheann sé ag ealadhain, a's ní bheadh fhios an sougradh (sugradh) nó dháiríre é, nó go bhfagha sé a dheis, le buille spleádhach a thabhairt duit.