Foclóir Mháirtín Uí Chadhain

an fód beo (9)

+
beo 1
Cuir aníos an fód beo.
TUILLEADH (5) ▼
Is maith é an fód beo sin. Tá tabhairt ann.
Is leasú ann fhéin é an fód beo sin, má theigheann tú sáthach fada síos leis.
Is beag a' mhaith é an fód beo fhéin 'sna taltaí tanuidhthe seo. Bíonn sé spíonta chomh maith leis an uachtar.
Sé'n fód beo a chuirea(nn)s tú aníos a's thú a' lánú: tá a shliocht air: 'bhfeiceann tú an barr a chuirea(nn)s sé ar a' talamh in imtheacht achar gearr.
Cuirfe an fód beo sin anois a shean-eire dasachaí (gasachaí) orra(b). Sin é an buachaill aca(b).
 
fód
Cuir aníos an fód beo. Tá maith ar leith ann faoi nar corraíodh cheana é
 
Deiseal! Deiseal! I bhfad uainn an anachain agus an urchóid! Rith go beo agus fagh fód móna a chuirfeas mé in a béal (bó). Tá fata in a sheasamh in a muineál
 
D'fhéadfá a rádh go raibh driopás ormsa, arae bhí faitíos orm nach mbéarfadh an sagart uirre beo. Mo chreach mhaidne ghéar tú, is uirre nach raibh an mhairg roimhe: in a suidhe suas ag ithe bruithneoige di féin as an ngríosaigh. Cuirfidh sí fód orainn uiliog fós. Ach má mhaireann di le na h-ualaighe siúd, ní bheidh deoir ar bith ola ag an sagart, 'nuair a theastóchas an ola a dhul orainne