Sin é an chaoi ar chéas mise an lá, idteannta na mbrogúis sin thiar i nG. Ch.

Cuir a' croich chéasta idir thú féin agus an anachain = fainic a' chontabhairt.

Aoine an Chéasta

"An rud a bhí do-dhéanta rinne Sé Féin é. D'fhulainn sé A sciúrsáil A chrochadh agus A chéasadh" (as amhrán Diadha: "trí scóir a bhí an Naomh Joseph nuair a phós sé Muire Mháthair")

Is beag an dochar di a bheith céasta féin agus an rúacán d'fhear atá aice. Ag imeacht ag ragairne agus ag ól ó oíche go maidin agus in a chodladh go h-eadarshuth annsin, agus ma (dh)eireann sí aon-cheo leis, í ithte, sceanta, buailte aige. Is olc an áit ar chuir a h-athair í