Foclóir Mháirtín Uí Chadhain
fán

fáin (2)

 
fán
D'imigh sé chun fáin = chuaigh sé ar seachrán nó indiaidh a chinn roimhe i bhfad ó bhaile
 
díbir
Chaith siad sin a saoghal ag cur díbirt' agus fáin ar dhaoine bochta, agus tá na préacháin ag déanamh neadracha ins na simléir aca féin anois. Má's feall fillfear