→
anáil
Anáil ghabhair (12)
→
airde 2
Is fadó an lá anois, nach ndearna sé aon ionga aoirde, maran anáil ghabhair a' bith a chuir Muinntear Bh. na mB- faoi.
+
→
anáil
Chuir sé anáil ghabhair faoi = chuir sé scéin ann; thug sé leath-mharbhú air; chuir sé sa gcruth é, gur thosuigh sé ag dul chun deire, nó nar thaobhuigh sé an áit sin uaidh sin amach
TUILLEADH (9) ▼
Chuir Antoine anáil ghabhair faoi an babhta deireannach a raibh sé ibhfus agus thug sé cúl do'n áit seo ó shoin.
An uair deire a raibh Ned Phatch in' éadan, caithfe sé gur chuir sé anáil ghabhair faoi, arae níor ól sé aon-deoir bhainne slainte ó shoin = tá sé ag imtheacht as, agus mío-shlainte a' teacht air ó bhí Ned Patch in' éadan.
Sin é an buachaill atá indon an anáil ghabhair a chuir fútha(b).
Caithfe sé gurb í eascainidhe an mhisinéara a chuir anáil ghabhair faoi na chuid cuir, mar níl fata aige de bhláth bliadhna = loic a chuid cuir, agus ní bheidh fata aige dhá bharr agus caithfe sé gurb í eascaine an mhisinéara a thuit ar an gcur.
Mar gcuire an béal eascainidhe agus mionna mór a bhí air anáil ghabhair faoi'n mbaile uiliog, ní'l fhios agamsa cé'n scéal é.
Seáinín Cháit agus a chuid 'luibheanna' atá 'cur anáil ghabhair faoi 'na bhfuil ar a' mbaile sin. Níl oiread 'amén' in aon-dhuine dhá bhfuil istigh ar fhuaid (féach "luibh").
Níl aon-teacht suas faoi, marab é Mac Uí Fhlaithbhearta(igh) a chuir aon-anáil ghabhair faoi, nuair a bhí sé in a phiodarlann
Is maith an scéal anáil ghabhair a chuir faoi na leath sin, mar dhá dteagaidís in éifeacht cheart, ba thruagh do'n bhaile agus do'n phobal a mbeidís istigh ann.
Cuirfe mise anáil ghabhair faoi'n mbuachaill sin, agus racha mise faoi dhuit, nach ar an mbaile seo is mó a bheidheas sé 'taithighthe in a dhiaidh.
Chuaidh anáil ghabhair faoi = mheath sé; shearg sé; níor fhan aon-mhaith ann (fc. anáil)