arrannta (10)
→
beo 1
Ó'n lá sin go dtí an lá atá indiu ann, níor labhair mise focal arrannta le S. ná ní labhrócha an dá lá is beo mé.
→
breá
Marach a' nathuighdeoir breagh seo amuigh, ní bheadh focal arrannta a' bith ann ó thús fhéin.
+
→
aranta
Níor dhubhairt sé focal arrannta le aon duine ariamh.
TUILLEADH (5) ▼
Níl sé sin arrannta ná anglánta chor a' bith, ní hé sin fhearacht agaibhse é.
Tá sé arrannta agus d'eireochadh dhó.
Bhí cliobairí sáthach arrannta ar a' mbainis aréir, dhá bhfaghaidís a' té thiubhradh áird orra(b).
Tá sé chomh h-arrannta le aon-amhlóir dhá bhfaca mise, i gcaith(eamh) an tsaoghail ariamh.
Má bhíonn sé arrannta annsiúd, is furasta dhó comráduidhe 'fhághail = is furasta dhó fear eile a chasadh leis a bheidheas chomh h-arrannta 'chuile ordlach leis fhéin, agus is maith 'na chéile an cúpla annsin.
→
luach
Níor chaith sé focal arrannta le aon-fhear ariamh, agus go dtuga Dia a luach anois dó! = guidhe glóire is na Flaithis tar éis bháis duine.