Íde
—
droch-dhíol cainnte. (Níl íde againn sa gcéill droch-bhail ar éadach, ar chorp agus rl).
+–
Thug sé droch-íde béil di = dhíbligh sé í; d'ith sé agus liobair sé í.
Thug sé íde na muc agus na madraí di.
TUILLEADH (1) ▼
Mhaithfeá do Dhia gan a bheith ag éisteacht leis, agus an íde thug sé orm = b'fhearr dhuit ná rud ar bith beo, gan tú a bheith sa láthair, agus é ag sgiolladóireacht orm.