Foclóir Mháirtín Uí Chadhain
fliche
/f′l′hī/, /f′ʟ′ī/
ainm teibe
+
Tá sé ag dul chun fliche — an bháisteach ag neartú; nó ag teacht chun báistí
Is mó an chosúlacht atá ar an tráthnóna go ngabhfaidh sé chun fliche.
TUILLEADH (1) ▼
Tá súil agam nach ngabhfaidh sé chun fliche ar chuma ar bith go mbeidh muide sa mbaile

Féach freisin

fliche in iontrálacha eile (5)

+
fliuch 2
Is fliche (flithí) anocht é ná aréir
TUILLEADH (2) ▼
Déarfainn féin gur fliche an carraigín seo inniu ná inné, agus shílfeá nár buaileadh aon deoir bháistí air idir dhá am
Is fliche istigh ná amuigh é — déarfadh duine é a mbeadh a dhóthain ólta aige leis an rud sin a thabhairt le n-inseacht
 
istigh
Is fliche (flithí adeirtear) amuigh ná istigh é — drochoíche bháistí a raibh daoine ar bhainis, agus gan a rath óil uirthi. Déarfaí freisin é nuair a bheadh cheal óil ar dhuine agus é ag báisteach
 
An mhóin bhán sin, sin í díogha an phortaigh. Caithfidh muid í sin a choinneáil dúinn féin, agus an chlochmhóin a dhíol. Ní dhrannfadh aon fhear lorry le móin bháin mura i ndán is go mbeadh sí an-fhliuch, agus go mbeadh sé ag iarraidh meáchain a dhéanamh, rud a bhíos siad ag iarraidh a dhéanamh scaití. Is cuma le cuid acu cén sórt cunús a chaithfeas tú acu. Dhá fhliche dá mbeidh sí, is amhlaidh is mó meáchan í