aimsir (50+)
+
Is caillte an aimsir í, ní ag ceasacht ar Dhia é. 'Chuile lá ag baint earasbár dá chéile = is measa gach lá dhá dteagann ná aon-lá roimhe sin
TUILLEADH (1) ▼
Níl aon-mhaith dhuitse a bheith ag caint ar sraith. Is measa an aimsir anois ná fadó. Nach bhfeiceann tú chuile bliain dhá bhfuil ag teacht go bhfuil sí ag baint fearasbár dhá chéile
→
fearacht
Chuala mé go raibh sé leis an gcailín aimsire a dhíbirt ach a bhfádh na gasúir scoile scíth. A fhearacht siúd, ba bheag a theastaigh sí uaidh ó thús deireadh go tosaigh, marach a chuid ealaoine. Nach raibh a ndóthain aca fhéin ann, má bhí fonn oibre orra
+
Aimsir fhearthainne den tsórt seo b'fhearr do dhuine fanacht chois na teine, agus gan a bheith dhá chailleadh fhéin, ar scáth a mbeadh déanta aige. Ní raibh aon-cheó ariamh de bharr breac aimsir mar seo
TUILLEADH (1) ▼
Nach cumasach an chaoi a bhfuil sé ag cothú ar an bhfearthainn seo? Ní thiocfaidh aon-aghaidh ar an aimsir i mbliana mara bhfuil ag Dia
→
fios
Ní fhéadfadh aonduine é sin a rádh ach an té a mbeadh fios aige. Caithfeamuid foighid a bheith againn. Is maith an scéalaí í an aimsir.
→
foirgthe
Ó a dhreáthair ó, tá mé foirghe leis an bhfuacht. An bhfaca tú a leithide d'aimsir ariamh?
'Ar ndú ní ag brath ar a dhul amach san bhfothramán farraige sin a bheitheá? Níl aon-churrach déanta atá indon a mharaíocht. Cén chruadhóg amach atá ort, nó go dtige an aimsir sin in araíocht?
→
framsáil
M'anam go bhfuil framsáil ar aire an cheann se'againne ar an aimsir seo. Tá speireach ar a chois
Tá sé ag líochán an chasáin in a diaidh sin leis an fhad seo aimsire, agus gan d'áird aice sin air ach an oiread agus dhá mba madadh é. An leadhb! Breá nach leigeann sé di fhéineacht, nuair nach bhfuil sí ag tabhairt aon-ugach dó. Is olc an rud a bheith ag iascach ar pholl gan freagairt
→
féar
Tá fás breá faoin bhféar ar an aimsir seo = tá sé ag fás go breá; tá teacht suas faoin bhféar
→
cadhail
Tabhair caidhleadh air! Tá ceann faoi ar a' lá ar fad anois. Is míllteach an aimsir í, ní ceasacht ar Dhia é!
+
Cothú na h-uaire móire an camán luaithe sin a fheiceál sa teine muis. Má thagann mórán eile mar an aimsir seo, go bhfoire Dia ar a' saoghal. Ní bheidh duine ná beithidheach ann.
TUILLEADH (1) ▼
Níor facthas a leithide d'aimsir ó rugadh a' chéad-fhear. A's mara bhfuil ag Dia, ní tús ná deire dhi. Tá'n camán luaithe chomh gártha sa teine anocht, a's bhí sé oidhche ar bith le seachtmhain.
→
caothach
M'anam muise mara bhfuil ag a chuid beithidheach seasc ach a ndéanann siad de thomsacht ar na caethachaí siúd, nach sugh salmhain imbéal buláin dóib é. Bó a' bith — seasc nó eile — nach bhfuil a' faghail farae ar an aimsir seo, beidh sí ar deire.
→
carcair
Níl ughdar teine a' bith is fhearr ná's buaine ach an oiread, ná carcair mhaith ghiumhasaighe. Nar bhreagh í ar an aimsir seo, fharras a bheith i gcleitheamhnas na sean-spairtighe sin, nach bhfuil sponnc ná teas innte!
→
carn
'San am a dtagann an uair bhreagh, 'seadh is measa a bhím. Ní bhím cárnuighthe chor a' bith ar aimsir sheaca ná ar chruadhas. Ach saothruighim é i gcomhnuidhe an tráth seo 'bhliadhain.
Caithfe mé ciseadóirí a fhaghail in áit eicínt, a's aimsir lae a's bliadhain a chuir air, go ndéana sé sos chiseán a's chiseoga dhaoib.
Níl cló-stiúrtha ar bith ar a' duine bocht ar an aimsir seo. Tá sé ag ól a's ag a' caitheamh (airgid) faoi 's tairis
+
Measann tú céard is cor do Sheán ar an aimsir seo, nó an ro-choimhightheach atá sé le muid a thaobhachtáil.
TUILLEADH (5) ▼
Is coimhightheach an aimsir í, le seachtmhain.
Níor tháinic aon-Earrach go h-iomdhaí, is coimhighthighe [ná] é. Dheamhan Earrach a' bith, nach dtiocfadh cuid mhaith breac-aimsire, ach níl sé a' tabhairt lá 'bith uaidh imbliadhna. Ach ar chuala tú ariamh: 'seachain Earrach a' deagh-gheimhridh'. Níor tháinic aon-gheimhreadh le mo chuimhne-sa ba bhreaghtha ná é.
M'anam gur fearr dhó fanacht idteas na pluide, a's an aimsir chomh coimhightheach seo, ná bheith a' tabhairt tsiocair dhó fhéin ag eirghe.
Tiocfa an-uair as an aimsir choimhightheach seo. Tá'n oiread báistighe caithte anois aige, a's gur tiormach go Samhain é. Cothramacan síne na h-uaire a mhic ó!
Má tá an uair coimhightheach fhéin le fad[a], gheobhamuid tiormach dhá réir, as seo amach. 'Níl tuile dhá mhéad, nach gcaitheann sé an fhad eile a thrághadh', agus sin é fhearacht ag an aimsir é. Níor dhúin Dia ariamh bearna nach n-osclóchadh sé ceann eile.
Tá coimhightheas eicínt ins an aimsir le seachtmhain = aimsir ghártha fhiadháin í. Bheadh súil le deagh-aimsir an tráth áithrid seo de'n bhliadhain, ach droch-aimsir atá ann in a leaba sin, (mar aidiacht is mó a baintear leas as a' bhfocal, sa gcéill seo).
+
→
coirpéis
Chaith siad saol a's aimsir le coirpéis a' tighe, ach ní raibh siad achar a' bith leis a' gceann.
TUILLEADH (1) ▼
Dhá bhfaghainn seachtmhain eile, as éadan air, bheadh iarracht mhaith agam ar a' gcoirpéis, ach ní mór alúntas a dhéanamh do'n aimsir bhriste.
Is beag a' dochar dhó oighreachaí fhéin a bheith air — duine 'bith atá cosnochtuighthe ar an aimsir seo.
+
Má tá Comhar na gComharsan as gnás, tá Cothromacan Síne na h-Aimsire fós ann, a's beidh go dteighe an saoghal ar suidheachan. Níl aon-duine indon an aimsir a athrú ach Dia, moladh go deo Leis."
TUILLEADH (7) ▼
Uair bhreagh a thiocfas as a' bhfearthainn a's as a' bhfearadh gráin seo, a's ó thiocfas sé ar bhreaghaichte chor a' bith, gheobha tú tamall di. Tá air (aige) uair bhreagh a thabhairt uaidh, go ceann fada anois. Cothromacan Síne na h-Aimsire, nar chuala tú ariamh é.
Má thagann an geimhreadh go maith, 'san Earrach a thiubhras sé cothromacan síneadh na h-uaire uaidh. Luigheann sé le réasún, mara dtuga sé an droch-aimsir uaidh sa ngeimhreadh, go gcaithfe sí a theacht 'san Earrach.
Má chothuigheann sé an ghlas-aimsir seo i bhfad eile, dheamhan 'fhios beo cé'n aimsear bhreagh a thiocfas na diaidh. Deir siad nach bhfuil rud a' bith is siúráilte na cothromacan síne na h-uaire.
Tá faitchios orm, ach grásta Dé má bhriseann an uair bhreagh seo, go dtiocfa seal maith droch-aimsire nó breac-aimsire. D'eireochadh dhó, a's ar thug sé d'aimsir bhreagh uaidh le tamall. Níor tháinic tiormach ariamh nach dtiocfadh cothromacan síne na h-uaire in a dhiaidh.
Tá marach eicínt ar a' saoghal nó ar na daoine, a's an chaoi 'bhfuil an uair. B'iongantas é anois, dhá dteagadh lá breagh. Ba mhór i gceist ag sean-daoine cothromacan síne na h-aimsire, ach inDomhnach d'fhéadfaí sneachta a chaitheamh ar a lorg anois.
Maran treáll a' bith atá a' bualadh na h-aimsire, dheamhan cothromacan síne a tháinic imbliadhna, ná cuid dhá theacht. Nach in a cithréabachaí atá an aimsir ar fad ó thús na bliadhna.
Is maith an scéaluidhe í an aimsir, a's ní bheadh fhios aghad nach hé cothromacan síne na h-aimsire a thiocfadh ar ais ort fhéin fós.
Má theighim a' cur aimsire ar dhuine, cuirfe mé aimsir ar fhear ar foghnamh, a's ní ar a leithide sin de chíosáinín é.
+
→
baile
Dheamhan baile aige, anois, ach baile dona = is suarach le rádh an teach nó'n áit chomhnuidhe nó'n talamh atá aige anois; nó duine a bheadh a' gabhail thart ar aimsir, a's a' baint scathamh amach is chuile áit.
TUILLEADH (1) ▼
Tá sé ag a' mbaile ar an aimsir seo.