Anduine
—foghar an-uine
—
duine nach ndéanfadh gar ná maith ar aon-duine; duine doithcheallach, cantalach.
+–
'Ná cuir aon-aighneas ar pháiste, ná ar shean-duine ná ar anduine' (comhairle bhíodh ag sean-daoine)
Anduine bradach é.
TUILLEADH (3) ▼
Sin anduine, agus ná cuir araoid a' bith air.
Is fhearr leigint d'anduine.
Má chuireann tú aon-aighneas ar an anduine sin, ní móide gur fearrde thú é go luath.