Feósaí
—
suaite, críonta, droch-bhreathnaíoch, bán ghnéitheach, meath-thinn.
+–
Duine beag feósaí é = caite, droch-bhreathnaíoch, bánghnéitheach; duine a bheadh meath-thinn
Tá aithne mhaith agad air siúd: reanglamán mór feósaí caite
TUILLEADH (1) ▼
Níl dreach ar bith uirre: tá sí an-fheósaí. Ach bíonn na mná puncánach sin ar fad amhlaidh, ar a theacht abhaile dóibh. Cuireann an tír seo a ndath fhéin aríst orra, cuireann sin
Feósaí in iontrálacha eile (1)
→
fás 2
Bhí muid istigh idteach ósta ann. Geospailín beag feósaí a bhí san óstóir, ach d'aireódh sé an féar ag fás. Mo léan ní thiocfadh aon-phóilí gan aireachtáil air!