feosaí
—
suaite, críonta, drochbhreathnaitheach, bánghnéitheach, meath-thinn.
+–
Duine beag feosaí é — caite, drochbhreathnaitheach, bánghnéitheach; duine a bheadh meath-thinn
Tá aithne mhaith agat air siúd: reanglamán mór feosaí caite
TUILLEADH (1) ▼
Níl dreach ar bith uirthi: tá sí an-fheosaí. Ach bíonn na mná puncánach sin ar fad amhlaidh ar a theacht abhaile dóibh. Cuireann an tír seo a ndath fhéin aríst orthu, cuireann sin
feosaí in iontrálacha eile (1)
→
fás 2
Bhí muid istigh i dteach ósta ann. Geospailín beag feosaí a bhí san óstóir, ach d'aireodh sé an féar ag fás. Mo léan ní thiocfadh aon phóilí gan aireachtáil air!