Forcamhás
—Ainm Bhriathar
—
ag faire go priaclach, ar rud a mbeitheá ag tnuthán leis; a bheith ag fanacht nó ag leimhéaracht go bhfaighteá deis ar rud le leas a bhaint as; ag "fosaíocht" le rud; i dtuilleamaí; i gcleithiúnas.
+–
Cuirfidh mé cupla fód móna síos, agus gan sib a bheith ag forcamhás ar dhá splainnc annsin = ag faire orra; sib a bheith in a gcleithiúnas
Ní mé céard atá sé a dhéanamh annseo thíos faoin gclaidhe. Ag forcamhás ar bhean, déarfainn. Tá sí imithe soir = ag faire uirre go priaclach
TUILLEADH (9) ▼
Ní leigfeadh an leisce dhó a dhul ar an bportach le asal srathrach agus ualach móna a thabhairt abhaile. Is fhearr leis ag forcamhás ar leoraí, agus maircíocht a fháil go dtí an portach, agus máilín móna a thabhairt leis anuas ar a bharr.
Nach diabhlaí an forcamhás atá air! Dheamhan greim a d'ith sé ó mhaidin ach ag breathnú síos thar claidhe ingarraí J. Síleann sé go bhfuil maith ar chuid na comharsan thar a chuid fhéin = asal ag breathnú go beóphianta thar claidhe
Más ag forcamhás ar thalamh an uncail atá sé muis, tá faitíos orm gurb é féithiú an tsionnaigh ar mhagarlaí an tairbh aige é, mar adeir an ceann eile. Tá sé cho dóigh go bpósfaidh an t-uncail siúd aríst. Fear luath láidir é
Thoir timpeall ar tigh T. J. a chaitheas sé a shaol anois. Ag imeacht ag forcamhás ar na coirnéil, ag ceapadh go n-iarrfadh aon duine isteach l'aghaidh pionta é
Chaith sé uair an chloig ag forcamhás orm ag ceapadh go dtairgfinn deoch dhó, ach dheamhan é muis.
Tabhair cic don mhadadh bhradach sin agus ná bíodh sé ag forcamhás mar sin ort agus thú ag ithe do bhéilí. Thú fhéin a mhill é. Nó gur thosaigh tusa ag caitheamh giotaí aráin aige, bhí sé sin an-mhúinte. Luighfeadh sé san gclúid
Is suarach an éadáil a bheith ag forcamhás ar an scillingín "dole" sin. Dhá mbeadh déanamh ar bith dhá uireasa ag duine, b'fhearr dhó uaidh é, agus gan a bheith dhá mheath féin leis.
Sin í a cheird sin. Ag fánóireacht fud an bhaile agus ag forcamhás feaint (féachaint) a bhfuigheadh sé rud ar bith le goid
Tá an cut sin ag forcamhás ar rud eicínt thoir ag an gcró ó mhaidin, mara francach a airíos sé ann
Forcamhás in iontrálacha eile (8)
Cén sórt scilipéaracht atá ar an bhfiolladóir sin annsin? Ag forcamhás atá sé nó go n-eirí rud eicínt leis a ghoidfeas sé
Chonnaic mé madadh T. Mh. ag imeacht ag fáinneoireacht (fáinneáil; a' mháinneáil, a' máinneáil) annsin taobh thoir ó mhaidin. Shílfeá gur ag forcamhás ar rud eicínt a bhí sé marab ar na cearca é. Ní bheadh lá íontais orm dhá mbeadh sé ag ithe uibheachaí = ag guairdeall thart ag fairiú; ag dul timpeall (tí, etc) mar a bheadh sé i gcearcall
→
faon-
Cé a d'fhága an geata ar faon-oscailt? Nach bhfuil a fhios agaibh go maith go bhfuil na hasail sin ag forcamhás go dteaga siad isteach ar an tsráid ag smalcadh
→
fiúntach
Dheamhan maith do dhuine a bheith ro-fhiuntach, agus ag tabhairt óil do bhacaigh nach mbeidh ach ag forcamhás ort, agus ag cur leadhb dhá dteanga amach fút nuair a bhéas do chuid ólta
Má fhaghann tú dath an mháimh an iarraidh seo, ná bí ag fosaíocht leis mar a bhíos tú i gcomhnaí, ach tabhair clár dhó. Feicimse chuile fhear ag forcamhás ar an gcúig dheireannach
→
fáiteall
Ar fháiteall na habhann atá a theacht suas. Is diabhlaí atá ag rith leis. Chaith na báirseóirí an bhliain anuiridh ag forcamhás air, ach diabhal mé go dtug sé na haobha leis dhá mbuíochas
→
fiagaí
Is diabhlaí an fiagaí é an madadh sin! Ag forcamhás ar mhíoltógaí a bhíos sé i gcomhnaí. Deis ar bith dhá bhfaighidh sé ar cheann aca sluigfidh sé í