→
buille
as buille (50+)
→
fána
Tá an chú sin caite le fána ar fad. Shílfeá go mbeadh sí níos teangmháilte ná sin as a tosach. Meas tú an gortú a d'éireodh di. Baineadh cupla treascairt aisti agus í ag coráil an ghiorria an lá cheana, ach shílfeá nach raibh tada uirthi ach go raibh sí buille beag cróilithe go ceann dhá lá.
Éirigh as an bhfánaíocht agus déan buille eicínt maitheasa feasta choíchin. Ach níl fír na maitheasa ionat
→
comaoin
B'fhearr dhuit gan a bheith buailteach nó gheobhaidh tú an té a thabharfas comaoin do láimhe dhuit as a dheireadh. Níl buille ar bith chomh maith leis an mbuille réidh.
Déarfainn nach áit buaile ná seanbhaile dhúinn an áit seo anois má fhéadann muid imeacht as, ach sin é an buille! Ní mé an bhféadfaidh?
+
→
buille
Bhí púir ag éirí as le chaon bhuille dhá raibh sé a fháil.
TUILLEADH (44) ▼
Shíl mé agus an bhuile a bhí air, go dtiocfadh sé ar bhuillí as a dheireadh ach dheamhan é.
Chuir tú as mo bhuille mé — bheadh buille (buailte) agamsa murach thú. Chosain tú buille orm
Chuir sé as mo bhuille mé leis an gciotóig.
Tá sé an-úsáideach le na lámha. Is beag duine nach gcuirfeadh sé as a bhuille (tá sé in ann na buillí a bheadh ag teacht air a chosaint go maith)
Breá nár fhan sé uathub agus ní fhéadfaidís an buille feill a thabhairt dó, ach níor bheo é gan a bheith ag brú orthub agus ag déanamh teanntáis leob má b'fhíor dhó fhéin. Is olc a chuaigh an teanntás dó as a dheireadh.
Mura bhfana sé as mo bhealach, tabharfaidh mé buille na speirthe dó, luath nó mall.
Beidh sé ag siocadh liomsa go dtuga mé buille na speirthe dhó as taghd.
Dhá mhéad brabach (cainte) dhá bhfaighe tú air, béarfaidh sé buille na sní dhuit as a dheireadh.
"Thug an sagart buille na sní don mhinistéara as a dheireadh ina dhiaidh sin" (as scéal faoi shagart agus ministéara a bhí ag sáraíocht nó ag cailicéireacht faoi chúrsaí creidimh. D'éirigh leis an sagart gob maith a thabhairt don mhinistéara a chuir ina thost é, más fíor don scéal)
Ná fág an seanfhear as margadh ach an oiread le duine. Tá buille sa mbéim ann fós, dhá aosta dhá bhfuil sé.
D'imigh an buille sa mbéim as uileag le gairid.
Mura ndéana tú buille eicínt thairis sin, b'fhearr dhuit éirí as ar fad — b'fhearr sin!
Níl mé in ann aon bhuille a dhéanamh an áit ar bhain mé stangadh as mo dhroim leis an bhféar tá gairid ó shin.
Tá sé chomh maith dhom a rá nach raibh uirthi ach aon bhuille amháin, arae níorbh fhiú trumpa gan teanga an t-iomróir eile. Is mó a bhí sé ag cur as dhúinn.
Cuireadh as do bhuille thú shílfeá.
Bheadh sé déanta anois agam murach an chaoi ar chuir tú as mo bhuille mé.
Nuair a shílim a bheith ar dhroim na muice, sin é an uair a chuirtear as mo bhuille mé i gcónaí.
Bhí liom, murach an chaoi ar chuir an t-ógánach sin as mo bhuille mé (fc. ógánach)
Níl neart ar bith agamsa ar an moill, arae chuile uair dhá mbíonn súnás oibre orm, sin é an uair a chuirtear as mo bhuille mé.
Bhí an liathróid amuigh aige murach gur éirigh liom é a chur as a bhuille.
Níl neart agam fiachaint (féachaint) le luach leithphínne a dhéanamh nach gcuirfidh duine eicínt as mo bhuille mé. Is mó dhá fhonn atá orm gan tada a dhéanamh anois.
'Breá nach n-éistfeá liom agus gan a bheith do mo a chur as mo bhuille chuile phointe?
Is beag a thaitnigh leis gur cuireadh as a bhuille é muis.
Is fánach an rud atá in ann duine a chur as a bhuille nuair nach mbíonn aon luí leis an obair aige.
Is fadó an lá a bheadh ceart bainte de Shasana ag D. murach an dream atá acht is áirid ag iarraidh é a chur as a bhuille.
Bheadh an geábh sin liom murach an diabhlánach sin thíos a chuir as mo bhuille mé.
Bheadh an cheist fuascailte dhá mbeifí gan mé a chur as mo bhuille.
Dhá bhfaighinn cead mo chinn, agus gan mé a chur as mo bhuille, b'fhéidir go mbeinn in ann sin fhéin a dhéanamh.
Má chuireann tú as a bhuille chor ar bith é, ní dhéanfaidh sé mogall duit uaidh sin amach.
Nach deas a cuireadh as a bhuille é, agus gan súil ar bith aige leis.
Tá sé imeartha. Is deas a chuir sé as mo bhuille mé agus mé siúráilte go raibh liom.
Tá mé as mo bhuille agat
Cuireadh as do bhuille thú a dhuine bhoicht! — duine a raibh bleid buailte aige ar chailín agus chuaigh duine eile ina bharr air.
Chuir tú as mo bhuille mé — chuaigh tú idir mé agus bean eicínt a bhí gafach liom; bhain tú bean díom; chuir tú araoid eicínt orm fhéin agus ar bhean a bhí gafach liom
Tá sé chomh maith dhaoibh an sláimín féir sin thiar a bhaint as a bhuille inniu ó tharla sibh réidh go dtí é.
Tá móinéar ansin thíos agam atá spealta le dhá lá agus dheamhan slám dhe a baineadh as a bhuille fós, ná a raibh aon ghair agam corrán a leagan air, le a bhfuil de chruóig thairis orm.
Níl an aimsir in araíocht aon fhéar a bhaint as a bhuille — níl sin.
Tá sé chomh maith dhaoibh an lá breá a thapú agus an garraí féir sin thiar a bhaint as a bhuille agus é a ligean amach. Má sheasann an bhrothaíl seo, beidh sé in ann cocaí beaga a dhéanamh dhe tráthnóna.
Is mairg dhaoibh nár bhain an cúl thoir as a bhuille freisin agus bheadh cúnamh maith triomaigh anois air.
Seo í an uair le féar a bhaint as a bhuille.
Ar maidin a bhain mé an cúilín sin as a bhuille, agus i nDomhnach, má fhaigheann sé lá eile mar an lá inniu, beidh sé in araíocht é a chur i gcoca móinéir.
Is dona a chruthaigh tú nár bhain an garraí sin as a bhuille inniu agus ní aireofá go mbeadh sé in alt a choctha agat.
Inné a baineadh an bhuaic sin den pháirc as a bhuille agus feiceann tú fhéin go bhfuil sé in alt a choctha inniu.
Bhí an ghail bhruite ag éirí as gan é a bhaint as a bhuille chor ar bith.