Bhí mise amuigh ansin thiar lá agus bhuail mé cuisle eistrí gan aireachtáil. Thug mé scríb fúthu agus thóg mé na céadta acu leis an líon. Bhí báid eile fúm is tarm agus gan a fhios acu a raibh siad ann chor ar bith. Dheamhan fios muise ná ag an bhfear fobhairne a bhí liom sa mbád sílim. Thiocfá ar chuisle mar sin scaití

Ná déan rite reathach ar bith leis an gclochneart. Caith ó scríb í.

Caithfidh sí féithiú ó dheas nó go dtuga sí an leathbhord sin léithe. Cuirfidh sí an Ceann fúithi den scríb seo

Chuaigh an teach thrí lasadh os a chionn. Amach i bhfuinneoig i mbarr an tí ab éigean dó a dhul. Dheamhan scríb bhisigh a d'éirigh dhó — míle buíochas le Dia — cé is moite go raibh a mhullach fuardhóite ar éigean. Bhí an t-ádh air ar chaoi ar bith, bhí sin

Seo é mo mhaicín bán gan scríb chaorach, dó gréine ná gearradh láí — gan marach ar bith (bean adúirt ag moladh a mic)