seifte (15)
→
fearacht
Bíonn slí agus seifte ag an muintir sin soir chuile lá dhá n-éiríonn ar a súil, ní hé a fhearacht sin againne é
→
foirgthe
Tá muintir na tíre seo maith go leor. Tá móin acu, agus nuair nach mbíonn aon seifte eile acu, bíonn na cupla scillingín dole sin ann. Ach an limistéar sin ó Gh. go M. tá sé foirgthe ar fad. Níl móin ann, agus níl dole ann. Tá cíos agus airgead acraí an-trom orthu. Agus diabhal an talamh é a bhfuil aon ghaisce ann ag tabhairt chruithneacht ná beet— creachta
+
→
bealach
Ní bheidh mo bhealach don bhaile mór aríst go ceann fada, mar dheamhan seifte agam le mé a tharraingt ann.
TUILLEADH (1) ▼
Dhá mbeadh bealach duine Gaillimh go minic, is iomaí rud a gheobhadh sé ann ar shladmhargadh, ach níorbh fhiú do dhuine an t-aistear a chur air fhéin scáth rudaí fánacha, mura mbeadh slí is seifte aige lena thabhairt ann.
→
airigh
Aireoidh na daoine é má stoptar na busannaí, mar b'iomaí slí agus seifte beag a bhfaightheá lán laidhre i nGaillimh air tharas é a chaitheamh uait ag cneámhairí an bhaile sin thoir (I leaganachaí de shamhail an phéire dheiridh sin, ciallaíonn "daoine", "muid" nó "muintir na háite seo" nó "muintir an tí seo". Ní chiallaíonn sé na daoine i gcoitinne. Tá an sainiú céille sin an-choitianta leis ar fud na Gaillimhe fré chéile)
+
Is deacair seifte a dhéanamh amach agus gan cearc ag gabháil liom ag breith.
TUILLEADH (1) ▼
Cá ndéanfaidh mise seifte amach le aghaidh chuile shórt?
Bhí an seachadadh amach ceart go leor aimsir an chogaidh nuair a bhí airgead ag na daoine chomh fairsing le sprémhóin, ach caithfear fanacht le seifte anois (fc. seifte)
M'anam go ndeirim leat gur seifte fáltasach iad na faochain an té a mbeadh ionú aige caitheamh leo. Ach níor mhór do dhuine cúnamh maith
→
ith
Cá bhfaighidh sé luach rud le n-ithe agus gan slí ná seifte ó neamh aige — cá bhfaighidh sé luach bídh agus gan aon mhaoin ná deis airgid aige
Más dea-dhíolaí féin é, is dó is fusa. Cuireann sé dhá fhoireann muc amach chuile bhliain agus níl seachtain ag éirí ar an mbean nach mbíonn seifte Gaillmheach aici. Tá sí in ann a dhul Gaillimh ar sheascach na gcearc féin, agus gan ubh ná eirín ag daoine eile le cur isteach ar a gcroí, ní áirím a ndíol. Is furasta dhá leithidí sin a bheith glan sna siopaí
An bhfuil a fhios agat cén chaoi ar chaith mé an lá: ag dul ag dlaoithiú sailí le aghaidh ciseáin. Tá rud beag seifte aici féin, agus dheamhan a dhath de chiseán aici a d'iompródh Gaillimh aon tSatharn beo é. Deir siad go bhfuil ciseáin dhá ndíol i nGaillimh, ach mo chreach mhaidne, ní saill gan fiacha iad sin
→
dol 1
Níl aon tSatharn dhá n-éiríonn ar a súil nach mbíonn seifte aici, agus teagann chuile leithphínn di abhaile cé is moite de bheagán a chuireas sí amach ar tae is siúcra (groceries). Nach dtiocfadh céad mine ráithe uirthi, agus í gan sac gan mac gan muirín. Níl aon dola uirthi ar fiú trácht air
→
díogha
Is deas an chaoi atá air anois agus é taobh le roghain an dhá dhíogha: an talamh a dhíol agus imeacht, nó an talamh a thabhairt do J. in ómós na bhfiacha atá amuigh aige air. Tuilleadh géar don diabhal aige ó chaithfeas mé a rá leis! Bhí slí agus seifte aige ansin agus tháinig an oiread aige ón dream a bhí i Sasana le trí bliana agus a d'íocfadh a raibh amuigh ar an mbaile. Ach b'fhearr leis ag imeacht dhá ól agus ag gobaireacht má b'fhíor dó féin. Ba in í an gobaireacht eile muis. Chuile shórt dhá raibh sé a cheannacht dhá bhánú. Nach bhfaca mé é ag díol dhá bhullán ansin thoir i mbliana a cheannaigh sé an t-aonach roimhe sin, agus bhí sé deich scilleacha an ceann briste iontu. Cén chaoi a bhféadfadh fear den tsórt sin cúis ar bith a dhéanamh!