—
breac, péist, nó míol míofar colúil aisteach.
a.
+–
Cén sórt feithideach é sin fút sa bpoll? Nach iomaí feithideach sa bhfarraige fhéin!
Is gránna go deo an feithideach í péist an dá shúil dhéag! An bhfaca tú ariamh í?
TUILLEADH (2) ▼
Mharaigh muide breac eicínt ansin thíos an bhliain cheana. Ba ghroí feithideach é. Bhí sé an-chosúil le ceann cruacháin ach ní ceann cruacháin a bhí ann
Chuaigh an feithideach is aistí dhár leag mé súil ariamh air isteach faoi bhruach in íochtar Gharraí an Chladaigh an lá faoi dheireadh. Péist a bhí ann agus feirí siar uileag air. Bhí sé fad crobh na láimhe. Thíos leis an ngaineamh rua a thaithíos sé, pé ar bith cén sórt feithideach é
b.
duinín suarach; éidreorach, dona.
+–
'Sé an feithideach is caillte é a chruthaigh Dia — dreoláinín dona; éagbhás; bás ar sliobarna; péisteánach nár mhian leis scaradh le pínn ar bith airgid
Níorbh fhiú d'aon duine a dhul ag fiachadh ar an bhfeithideach bocht sin. Níl ann ach na cheithre eite. Is beag le go bhfuil sé i ndiaidh a chéile chor ar bith
TUILLEADH (2) ▼
M'anam gur cinniúint uirthi siúd é má ligeann sí tada leat. Níl a fhios agam cé leis a ndeachaigh sí chor ar bith. 'Sí an feithideach is tútaí í a rug ar scilling ariamh
Ní ligfeadh aon duine beo an feithideach sin amach sa ngarraí agus gan a fhios aige nach é a chailleadh a dhéanfaí ar an iomaire
feithideach in iontrálacha eile (8)
→
bannaí 1
Is oilbhéasach an feithideach é an gliomach le deasú leis go gcuirtear bannaí ar a chrúib, ach ní fhanann aon chor ann níos mó.
→
feire
Níl a fhios agam beo cén sórt feithideach a d’éirigh amach chugam as íochtar bog thíos i nGarraí an Chladaigh an lá faoi dheireadh. Péist í agus feiríochaí uirthi. Tháinig sí aníos ón ngaineamh rua. Ní fhaca mé a macasamhail ariamh cheana — eangaí timpeall a droma
→
dealbh 1
Má fheiceann sé mo dhealbhsa ar a shráid, rachaidh mé faoi dhuit nach gcodlóidh sé an-tsuaimhneach anocht. Tá a fhios aige go bhfuil seanriaráistí le n-íoc agam leis (tá faltanas istigh agamsa dó de bharr rudaí a rinne seisean orm cheana), agus go n-íocfar iad dá dtéidís míle bliain. Ar ndóigh níl feithideach ar bith is faití ná é, ach nuair a airíos sé cúlturraic aige féin in aice láithreach
→
diúltach
Má bhíonn an seachadadh amach ann, beidh sé fáilí agus an-ghairm aige romhat. Ach más ag iarraidh cairde a bheas tú go ndíoltar an mhóin, deirimse leat gur diúltach an feithideach é le breathnú idir an dá shúil air
Nach dona na laontaí atá ag teacht ón tarbh sin thuas. Breathnaigh ar an laoidín sin ag S. Ph. Nach dramhsach éidreorach an feithideach é. Ní sháróidh sé an Márta choíchin mura bhfaighe sé an-aire den domhan
→
drann
Bhí muid ag caitheamh le easóig ansin thuas inniu agus ba mhór an t-ár í ag drannadh agus ag caitheamh seilí amach. An bhfuil feithideach ar bith chomh dána léithe. Bhí ceathar nó cúigear againn ina héadan, agus dheamhan claonadh a dhéanfadh sí ina dhiaidh sin ach ag sianaíl agus ag drannadh. Smíochadh í faoi dheireadh le clocha
→
duailín
Tá an bhean siúd aige chomh beag agus go bhféadfadh sé a tabhairt i chuile áit agus a cosa ar duailín. Is beag an stró a bheadh air: feithideach cloíte caite í
→
dún
Dhúnfadh sé siúd an doras ar Mhac Dé dhá gcastaí an bealach é. Is beag an tsúil le Dia atá aige sin agus feithideach ar bith beo a chur amach leithide na hoíche aréir