—
a.
lacht a chur ar rud; uisce srl. a chur ar rud; rud a bheith faoin mbáistigh.
+–
Is gearr a bheadh an brádáinín sin fhéin do do fhliuchadh
Fliuchfaidh an tuile seo móin aríst, nó móin atá ina gróigeadh ar chuma ar bith
TUILLEADH (9) ▼
Fliuchadh mé go craiceann tráthnóna
Tá an féar fliuchta aríst. Má fhaigheann sé mórán amlú anois, beidh sé dreoite
D'fhliuchfadh sí a raibh de thuáillí ar an mbaile ag gol
Tá tú ag fliuchadh do léine le pislíní
D'fhliuch sé an leaba
Trí bhrat a d'fhliuchadh Oisín sa ló le deora aithrí as a shúile
D'fhliuch sí dhá naipcín póca ag gol
Ní fhliuchfadh sé do bhéal ar chuir sí sa ngloine
B'éigean dom baint dhíom leis an bhfliuchadh a fuair mé
+–
Ní dheachaigh aon fhliuchadh fuisce ar mo chroí (ar mo bhéal) le deich mbliana — braon ar bith
Níl fliuchadh ar a croí. Tá na beithígh ar fad imithe amach aici — níl deoir ar bith bhainne aici
TUILLEADH (3) ▼
Ní dheachaigh an oiread sin óil de fhliuchadh ar mo chroí cheana le bliain mhór fhada
"Dhá mhéad a cuid bua (bó), ní raibh fliuchadh ar a croí (de bhainne); Ach puisín go suaimhneach ag cumhdach an tí" As Na Ba Ciara agus Bána
Níl an oiread bainne againn anois agus a d'fhliuchfadh do chroí (do bhéal)
+–
Ní bhfuair mé fliuchadh mo bhéil ann — deoir ar bith óil
Níl fliuchadh do bhéil de phoitín ar thamhnachaí anois
TUILLEADH (2) ▼
Ní raibh fliuchadh do bhéil de chineál ar bith óil anseo faoi Nollaig. B'annamh leis nach go barr bachall a bheadh sé
Níor chaith sé fliuchadh do bhéil d'uisce le leathráithe. Tá chuile shórt spalptha
+–
Fliuchadh chuile dhuine a chuid aráin in allas a mhalaí fhéin — caithfidh chuile dhuine obair a dhéanamh lena bheatha a shaothrú
Seo é an saol a gcaithfidh chuile dhuine a chuid aráin a fhliuchadh in allas a mhalaí fhéin nó a bheith dhá uireasa. Níl duine ar bith ag fáil a bheatha ó neamh anois. Tá an saol sin imithe. Dar Dia is maith an ceart é freisin
TUILLEADH (2) ▼
Bhíodh cuid mhaith leoistíocht ann fadó, ach ní bhíonn uasal ná íseal ina gcónaí anois. Na daoine uaisle fhéin d'fheicfeá ag saothrú anois iad. Chreidim go ndeachaigh buairthín bara orthu thar is fadó. Ní mór do chuile dhuine a chuid aráin a fhliuchadh in allas a mhalaí fhéin, mar adeireadh na seandaoine
Níl uasal ná íseal ann anois. Tá an cnoc mar atá an gleann. Bhí sé sa targaireacht freisin go gcaithfeadh chuile dhuine a chuid aráin a fhliuchadh as allas a mhalaí fhéin.
b.
rud a chur ar bogadh
+–
Tá sé chomh maith dhuit an mhin choirce sin a fhliuchadh — a cur ar bogadh in uisce nó i mbainne
Fliuch na fataí sin shula thabharfas tú don ghamhain iad
TUILLEADH (1) ▼
Tá sé in am an tae a fhliuchadh
Féach freisin
→
fliche
fliuch in iontrálacha eile (50+)
→
farúch
Bhí an t-urlár chomh fliuch sin aige agus go mb'éigean dó a bhaint cúig nó sé de chuarta. Chuir sé líméar faoi, ach dheamhan maith a bhí ann. Bhí an ceann le fána ag an uisce anuas ansiúd air. Thosaigh P. N. ag flithmhagadh faoi agus ag rá go mba cheart dó a chrochadh agus farúch a chur faoi mar a chuireas muintir an Achréidh faoi na cruacha. Ba bheag nár speir sé é.
+
→
fliche
Tá sé ag dul chun fliche — an bháisteach ag neartú; nó ag teacht chun báistí
TUILLEADH (2) ▼
Is mó an chosúlacht atá ar an tráthnóna go ngabhfaidh sé chun fliche.
Tá súil agam nach ngabhfaidh sé chun fliche ar chuma ar bith go mbeidh muide sa mbaile
→
fág gan
Cén cat mara atá ar an bhfear seo thíos a dhul ag cur an tabhairt sin air fhéin le leasú go barr an bhaile, suas ar seanspíontán fliuch báite, agus neart garrantaí bán de scoth na talúna ansin siar aige. 'Ar ndó sin é: ag treabhadh an tsléibhe agus an talamh réidh a fhágáil gan cur
→
caidéis
Deir siad gurb é S. Bh. ba chiontach léithe sin. Fuair sé caidéis di gan aon bhail ó Dhia a chur uirthi. Ba é ráite chuile dhuine go raibh drochshúil aige. Pé acu sin é, dheamhan deoir bhainne sláinte a d'ól sí ón lá a bhfuair sé caidéis di. Bhí a máthair agus a muintir ag strócántacht lena fear, ag iarraidh air a dhul go dtí S. B. agus é a thabhairt chun láithreach go gcuireadh sé bail ó Dhia fliuch uirthi.
→
carracán
An bhfuil a fhios agat an moghlaeir mór a bhí ar forbhás ar stuaic an charracáin sin thiar i Leic an Rí (garraí)? Thit sí anuas le fána agus tá sí caite thíos sa log fliuch siúd anois. Is maith an t-ádh a bhí orainn nach raibh aon bhó againn ann nó bheidís craptha isteach faoi ghiall an charracáin ar an bhfarra gaoithe sin a bhí ann le dhá lá, agus dhéanfadh an daigéad siúd cuailín cnámh díobh.
→
cobha
Níl áit ar bith is measa ag an gcobha sin ná dúrabhán fliuch a d'fhágfaí scaitheamh maith bán.
Níl an féar i gcosúlacht a bheith an-fhliuch, ach is fánach an chaoi a ndreofadh sé ina dhiaidh sin fhéin.
Samhradh riabhach, fómhar grianmhar. Sin é cothromacan síne na huaire. Má bhíonn samhradh fliuch ann, tiocfaidh an fómhar thar cionn. Caithfidh sé.
+
M'anam dá bhfágthá na híochtair fliucha sin achar ar bith bán, go ndéanfaidís cíb ar éigean. An t-uisce a chónaíonns i dtalamh íochtair a dhéananns é sin.
TUILLEADH (1) ▼
Ní chasfadh an diabhal fóidín baic ar na híochtair fhliucha údaí. Tá siad ina gcíb ar éigean as éadan. Fhóbair mé feac a bhriseadh leob inniu.
→
cíble
Tháinig sé ina chíble bháistí orainn ag A. Dh. L. agus ní raibh snáth orainn nach raibh fliuch báite ar a theacht abhaile dhúinn.
Breá nár scaoil tú an craobhmhúirín sin thart agus gan a dhul i gcleithiúnas thú fhéin a fhliuchadh. Diabhal rud a bhuail ariamh thú is measa ná slaghdán samhraidh. Fhóbair gur fhága sé sínte mise anseo an bhliain cheana.
+
→
crámhar
Is fhearr dhuit scoireadh muran leat thú fhéin a fhliuchadh leis an gcramhar bhradach sin.
TUILLEADH (1) ▼
Ní bheadh an cramhar sin achar ar bith do do fhliuchadh, dhá mbeifeá fúithi.
→
crúbáin
Is beag an tairbhe a bheas agat ar na crúbáin fhliucha sin ar aon nós. D'éirigh an tuile mhór orthub faoi Bhealtaine.
→
binse
Dheamhan a n-aireofá a dhath an tsleádóireacht dhá mbeadh binse tirim agat. Ach is sraimlí an saothar a bheith coraíocht le binse fliuch
→
breoigh
Níl aon iontas ná nár bhreoigh an chruach sin as éadan agus chomh tais agus a bhí sí nuair a rinneadh í. Is beag nach bhfáiscfeá í, bhí sí chomh fliuch sin.
+
→
bruach
Níl sé éasca chor ar bith na bruachannaí a leagan ann in áiteachaí. Tá bráideannaí fliucha ann agus 'sé díol an diabhail iad le deacracht (fc. bráideannaí)
TUILLEADH (2) ▼
Ní leagfaidh mé bruach ar bith ar na crúbáin fhliucha sin thíos le claise an tsrutha. Spréidhfidh mé amach iad mar atá siad.
Ní fhéadfá sá de láí a chur i mbruach anois, tá an chréafóg chomh fliuch sin.
+
→
brád
Is gearr a bheifeá do do fhliuchadh faoin mbrád sin.
TUILLEADH (3) ▼
Shílféa nach raibh ann ach mionbhrád, agus d'fhliuch sé go craiceann mé ina dhiaidh sin.
Brádán fliuch go leor é.
Ná téirigh amach faoin mbrádán sin nó beidh tú fliuch báite gan mórán achair
→
aer
Ar an dá luath agus a gcaithfidh sé an chéad deoir as aer, d'fhágfadh sé na seacht sratha ar an iomaire faitíos a bhfliuchfaí é
Is fánach an tsiocair a bhí aige. D'fhliuch sé a chosa ag fiach, seachtain go Domhnach seo caite, agus ná raibh ann murar buaileadh síos le slaghdán é. Dheamhan a chos a d'éirigh ó shin, agus níl gaisce ar bith air fós fhéin.
→
buail
Garraí tirim a bhí ann agus chaithfeadh an cur a bheith buailte ann agus chomh fliuch agus a tháinig an bhliain.
+
→
ailím
Is dainséarach an ailím do dhuine a dhul dhá fhliuchadh fhéin leis an gcarraigín céanna scáth a bhfuil de thairbhe air.
TUILLEADH (1) ▼
Is fliuch an ailím a dhul 'na phortaigh inniu.
→
aire
Tugann sé an-aire dhó fhéin; ní fheicfidh tú amuigh é lá fliuch — tá sé triollata air fhéin; ní bhíonn sé amuigh faoi fhliuchán ná faoi fhuacht ná faoi dheartan.
→
anam
M'anam ná raibh ag an diabhal, má leagann sé méirín fhliuch aríst ort agus go mbeidh a anam agam.
Nach diabhaltaí an t-antlachán thú nach scaoilfeadh an lá fliuch thart, agus a liachtaí lá tirim a thiocfas aríst go gcaitear an samhradh
'Sí an cheird is luar liom beo a bheith ag feamnú. Tá sí an-tsraimlí. Níl snáth ar mo chraiceann nach bhfuil fliuch báite de bharr mo lae, agus gan baol ar bith orm a bheith réidh léithe fós
→
feoil
Cuir feoil ar an tinteán sin thall. Is ann is teocha dhuit. Ní fhéadfá gan a bheith fliuch agus an bháisteach atá ann. Deasaigh anuas go maith
→
istigh
Is fliche (flithí adeirtear) amuigh ná istigh é — drochoíche bháistí a raibh daoine ar bhainis, agus gan a rath óil uirthi. Déarfaí freisin é nuair a bheadh cheal óil ar dhuine agus é ag báisteach
→
farc
Giúsach agus cuileann an dá mhaide is faide go bhfarcfadh. Bhí siad thuas sa seanteach againn agus diabhal a bhfarcfadh siad go deo. An t-adhmad atá sa gcoill sin thuas d'fharcfadh sé. Dair í ar ndóigh agus farcann sí sin gan moill ar bith. Is iomaí maide giúsaí a chonaic mé ariamh agus ní fhaca mé oiread agus ceann acu ag farcadh. Ní mór an ghiúsach a choinneáil fliuch nó tirim