fuarchúiseach
—aidiacht
—
+–
Is fuarchúiseach an áit é an S. ag duine nach bhfuil aon airgead aige — ní chuirtear aon fháilte roimhe ann ná ní bhíonn aon spleodar ag lucht na háite sin as
Is fuarchúiseach an áit é seo ag pócaí folamha, arsa tusa. Fear gan airgead i mbaile mór, is olc an lón dó goile ghéar, adeir siad.
TUILLEADH (1) ▼
Siúl abhaile! Ní áit buaile ná seanbhaile dhúinn é seo feasta. Is fuarchúiseach an áit é ag an té nach bhfuil aon tsuim aige i ndamhsa, rud nach bhfuil agamsa anocht
+–
Is fuarchúiseach an duine é sin faoina chuid oibre — neamhspleodrach; neamhfhonnmhar
Déarfainn gur sách fuarchúiseach a chuaigh sé 'na chladaigh inniu. Chuile cheird aige sin ach a chur ag feamnú
TUILLEADH (1) ▼
Sin é an puicéara de shagart. Is fuarchúiseach a bhreathnaigh sé orm nuair a thairg mé cróin dó