→
comaoin
Cumaoin do láimhe (9)
+
→
comaoin
Is maith an scéal duine eicínt a bheith ann le cumaoin a láimhe fhéin a thabhairt dó. Marach sin, dhéanfadh sé cis ar easair de na daoine.
TUILLEADH (6) ▼
Diabhal bréag muis, nar tugadh cumaoin a láimhe anocht dó fharras ariamh. Dar príosta ní hé an chéad duine é 'ionnsóchas muide aríst.
Níl aon-chomhairleachan in a chíonn sin, ach comhairleachan amháin — cumaoin a láimhe fhéin a thabhairt dó. Maidir le dhul ar lághaigheacht leis, b'fhearr do dhuine in a chomhnuidhe.
B'fhearr dhuit gan a bheith buailteach, nó gheobha tú an té a thiubhras cumaoin do láimhe dhuit as a dheire. Níl buille ar bith chomh maith leis a' mbuille réidh.
'Cuirfe mise cumaoin do láimhe fhéin ort' adeir fear Dh. Fh. a' tarraingt scine amach, a's a' tabhairt farradh faoi.
Ó 'chas Dia agam é, tiubharfa mé cumaoin do láimhe dhuit = in imirt chártaí, imreoir a bhualadh, a bheadh buailteach leatsa, nó bhuail cárta leat, ar a' gcaoi chéadna roimhe sin.
Dheamhan blas de'n cheart nach raibh agad leis; cumaoin a láimhe fhéin a thabhairt dó. Breagh ar chuir sé a sheadairín de chárta ann. Múinfe sin é fanacht sa mbaile aríst.
Má thugann tú aon-chriogaide dhomsa aríst, diabhal mise ann, mara bhfaighe tú cumaoin do láimhe. Mar sin, b'fhearr dhuit, eirghe as in am. = má bhuaileann tú de chriogaide mise aríst, ní bheidh agad ach malrait (buailfe mé criogaide ort in omós, criogaide is mó b'fhéidir ná thug tú fhéin uait).
→
dualgas
Má fhághaimse leigean ar bith choidhchin air gheobhaidh sé dualgas an tslisne uaim, diabhal bréag nach uaidh. Hébrí céard a chuirfeas mé as dó, ní ghabhfaidh rud ar bith ann dó ar chaoi ar bith. Cumaoin a láimhe féin atá a thabhairt do'n bhodach sin