→
fuacht
fhuaicht (11)
→
bualadh
Bhí an oidhche a' cur sheaca thar cionn, a's tháinic bualadh draidín orm, le neart an fhuaicht.
+
→
fuacht
Níl tú ach i dtús an fhuaicht (i dtús fuaicht) anois muis. Má tá sé ag goilleadh mar sin ort cho luath seo, go bhfoire Dia ort shul a mbeidh Lá Buí Beáltaine ar fáil!
TUILLEADH (4) ▼
Seo é tús an fhuaicht anois.
Tá gaimh fhuaicht orm ó shuigh mé síos annsin
Is uair fhuaicht í = aimsir an-fhuar
Cén mhaith dhuit a bheith ag tabhairt fhuaicht duit fhéin amuigh annsin
→
dioc
Tá sí cruptha ar a chéile ar fad anois agus dioc an fhuaicht uirre, agus bannlámh smaoise. Scrúdfadh sé na clocha a bheith ag breathnú uirre ag dul síos lena ciseán ag piocadh faochan. Níl aon-ghrádh-diadha ins an té a chuireas amach í — níl sin
'Sé a raibh sé in a dhíogarnach lae ar éigin an uair a shéaluigh sé. Sin é an tráth ag an mbás i gcomhnuí — scaramhaint oíche agus lae. Teagann gaimh fhuaicht ann taca an trátha sin, agus scuabann sé leis an rud dona, má's duine nó beithidheach é