→
fuacht
fhuaicht (11)
→
bualadh
Bhí an oíche ag cur sheaca thar cionn agus tháinig bualadh draidín orm le neart an fhuaicht.
+
→
fuacht
Níl tú ach i dtús an fhuaicht (i dtús fuaicht) anois muis. Má tá sé ag goilleadh mar sin ort chomh luath seo, go bhfóire Dia ort shula mbeidh Lá Buí Beáltaine ar fáil!
TUILLEADH (4) ▼
Seo é tús an fhuaicht anois.
Tá goimh fhuaicht orm ó shuigh mé síos ansin
Is uair fhuaicht í — aimsir an-fhuar
Cén mhaith dhuit a bheith ag tabhairt fhuaicht duit fhéin amuigh ansin
→
dioc
Tá sí craptha ar a chéile ar fad anois agus dioc an fhuaicht uirthi, agus banlámh smaoise. Scrúdfadh sé na clocha a bheith ag breathnú uirthi ag dul síos lena ciseán ag piocadh faochan. Níl aon ghrá dia sa té a chuireas amach í — níl sin
'Sé a raibh sé ina dhíogarnach lae ar éigean nuair a shéalaigh sé. Sin é an tráth ag an mbás i gcónaí — scarúint oíche agus lae. Teagann goimh fhuaicht ann taca an trátha sin agus scuabann sé leis an rud dona, más duine nó beithíoch é