Ní fhágann siad caolóid a' bith 'san ithir. Múchann siad a' talamh as éadan.

Tá'n Bhealtaine ar ghort a' bhaile cheana, a's gan spreab ithreach spréidhthe fós. (gan gráinne coirce nó arbhair curtha. Ithir nó luirg a tugtar ar thalamh a raibh fataí ann an bhliadhain roimhe sin. Is ann a cuirtear coirce nó arbhar i gcomhnuidhe i gceanntarachaí nach mbíonn treabhadh a' bith. Fágtar iomrachaí nó gearrógaí na bhfataí in a seasamh thar geimhreadh, sin nó múchtar an talamh, cé's moite de chaolóidín, a cuirtear isteach ar a' gclaise aríst [do] chur an choirce).

Créafóg nó ithir bhealthuighthe: creafóg nó ithir a bío(nn)s sleamhain, támáilte moirteamhail in diaidh báistighe, nó bíonn cinéalacha ithreach ann, a bhíos amhla d'uireasbha mórán báistighe chor a' bith.

Is breagh an scéal atá aige! Ar shíl sé, go spréidhfeadh muid an ithir gan síol a' bith a chuir innte?

Níor leag sé aon-bhruach, go raibh sé a' cuir a' choirce, a's bhí 'shliocht air, bhí an ithir ar fad in a carcaireachaí roighne.

Bheinn ar bheidhil mo ghnaithí anois, dhá mbeadh na cupla boirdín ithreach atá sa ngarruidhe sin thiar spréidhte agam.

Tá'n ithir sin in a léasáin = talamh ithr[each] sgáinneann sé agus gealuigheann sé tar éis tuairt bháistighe go minic: déarfaidhe an leag[an] seo annsin.

Dheamhan oinniún a thiocfadh aníos choichín thríd an bhfód boird san talamh craicinn sin. Baol orra! Fagh bráid dheas eicínt in do chuid ithreach agus cuir ann iad

Tá an ithir thuas ar fad in a dhabaí de bharr na báistighe

"Bean a chas le Mícheál Mhac Suibhne agus páiste suirghe aice. Thosuigh Mícheál ag magadh fúithe: Mícheál: Cá bhfuair tú an páiste? Ise: Fuair mé ar sop é. Bhí an ithir agam féin, agus fuair mé an síol in aisce. Mícheál: Cé dhár díobh é? Ise: De chlann Donchadha é idir bhonn agus uachtar. Mícheál: Cé dhár díobh na deireadhachaí? Ise: Dhá mbeitheá ann aimsir an lasctha, bheadh a fhios agad sin. Mícheál: Cáide uainn Margadh Bhaile an Dubhghaill (/dūl′/)? Ise: Má chuireann tú do theanga in mo thóin, beidh do shrón ar an margadh. Scaoil sé cnaipe. Mícheál: Tóig é sin uaim. Ise: Níor tóigeadh aon-laogh ó aon-bhó ariamh go ligheadh sí é. Ligh an chéad uair é. 'Óra a dheaidé' adeir an mac (.i. mac Mhichil) 'nach géar í gan gob'" (Giota faoi bhean ar chuir Mícheál Mhac Suibhne caidéis uirre. Tá an iomad leagan air seo ar fud na Gaillimhe, ach tá siad uiliog gáirseamhail. Tá mé dhá thabhairt annseo mar tá samhail mhaith ann agus magadh focail faoi'n ngréasaidheacht deireadhachaí, lasca)

Tá an ithir do-spréidhte th'éis na báistighe

Cé'n áit a bhfuightheá síol. As an síomhaisín coirce sin atá dreoighte as éadan. B'fhearr dhuit an ithir a fhágáil in a comhnaí ná a dhul dhá chur ann

Tá an ithir ag déanamh smúdair uiliog

Níl aon-áit ins an gceathramhadh is fhearr dóigh coirce ná an ithir sin thíos agad-sa. Nach bhfeiceann tú go bhfuil sí in a púir uiliog, tá sí cho séasúrach sin. Cuir coirce mór innte sin i mbliana, agus mise i mbannaí go mbeidh an toradh chéadtach agad air

An bhfeiceann tú garrdha Dh. Fh. sin thuas agamsa. Sin ithir dhubhrabháin: ithir dheas bhog agus í leasuighthe go maith. Creafóg dhubh í. Ní dubhrabhán é garrdha Dh. Fh. se'agaibhse: cloch bheag é. Tá sé do-leasuighthe thar mo gharrdha-sa. Tá agus an-do-leasuighthe, agus níl an tabhairt ann ar aon-chor

Rachaidh an coirce síl sin stróic mhaith ar a bhfuil d'ithir againn imbliana. Dhá bhféadthá buta eile a fháil in áit eicínt, bheadh riar do cháis agad