—
solasach: soiléar: ro-fheicsiona: ro-thuighe: greannta.
+–
Tá na cnoic an-fhollasach (an-fhollastaí: Achréidh) inniu. Báisteach atá air aríst
Bhí sé annsin as comhair do dhá shúl cho follasach le coca féir, agus ní fhaca tú é in a dhiaidh sin
TUILLEADH (14) ▼
Ní fhaca mé tithe Árann cho follasach ariamh agus a bhí siad inniu. Sin athrú aimsire
Feicimse follasach go maith é muis pérbith céard a dhéanfas tusa
Chonnaic mé an sonnda uaim agus é an-fhollasach. Ní fhéadfadh sé a bheith ní ba follasaí dá mbeadh mo láimh leagha air
Tá sé sách follasach le feiceál agad, má osclaíonn tú do dhá shúil. Nach shin é annsin é!
Is diabhlaí follasach atá tithe Bh. inniu. D'fheicfeá na cearca istigh ar an urlár ionta!
Tá tigh Sh. Th. follasach inniu thar mar a bhí sé inné. Bhí smúit san aer inné
Sonnda follasach a bhí ann
Tá teach follasach aige. Teach ceann slinne, agus é ar an árd ag béal an bhóithrín. Ní fhéadfá a dhul amú air
Déanann tú scríbhneoireacht an-fhollasach bail ó Dhia ort = soiléar so-léite
Níl an prionnda atá san bpáipéar seo sách follasach domsa d'uireasa mo chuid spéacláirí
Tá ball dóráin follasach uirri faoin a smig
Gruaig fhollasach atá air. Bíonn gruaig ruadh follasach i gcomhnaí
Siopa follasach atá aige. Tá sé i lár na sráide agus airde agus méid aige ar a bhfuil de shiopaí eile san tsráid. Feicfidh tú an t-éadach ar an bhfuinneóig
An bhfuil an bhróig sin sách follasach agad, nó an dteastaíonn tuilleadh solais uait len a deasú
+–
Ní fhéadfaí gan breith air. Theigheadh sé ro-fhollasach ar an abhainn. Nar fhéad na maora é a fheiceál ag dul ann chuile phuinnte
M'anam nach gar dó a bheith ag ceilt nach mbíodh sé ag cúirtéaracht léithi. Sé a bhíodh, agus go follasach!
TUILLEADH (3) ▼
Na tithe ósta sin thiar! Ara diabhal póilí ar bith a chuireas aon-chaidéis orra sin. Leigfidh siad isteach annsiúd cho follasach as comhair an tsaoil thú Dé Domhnaigh agus a leigfidís lá den tseachtain
Ní fhéadfaí gan breith air. Nach raibh sé dhá dhíol ro-fhollasach! An fear nach bhfaca sé ariamh thiúrfadh sé buidéal poitín dó cho maith leis an té a mbeadh sé in a dhá chuid déag leis
Marach cho follasach agus a rinne sé é, bhí an báire leis. Más le duine caimiléaracht a dhéanamh, ní mór dó a bheith cuibhiúil!
+–
Is follasach don tsaol fódlach nach bhfuil a cheird aige
Is follasach dom anois nach ndearna mé an ceart. Ach in a dhiaidh a fheictear a leas don Éireannach, adeir siad
TUILLEADH (6) ▼
Tá sé follastaí nach ndeachaidh sé ann. Dhá dteigheadh ní ag cur tuairisc faoi a bheadh sé
Is duine mí-shlaintiúil í. Tá sin follastaí go leor
Tá sé sách follasach domsa ar aon-chor gur bréag é sin hébrí céard a dhéanfas tusa
Is follasach nach bhfuil aon-mhaith a bheith ag caint leis. Sí a chomhairle fhéin a dhéanfas sé dhá mbeadh an saol ag caint
Is follasach gur chuir tusa fataí cheana bail ó Dhia ort! Tá na múslaí agad!
Is follasach nach raibh tú ann ariamh th'éis a bhfuil de chaint agad faoi. Dhá mbeitheá, ní fhéadfá gan an áit atá mise a rá a thabhairt faoi deara. Tá sé sunntasach
·
Dhá mbeadh an creideamh sách follasach in a n-intinn, ní dhéanfaidís rud mar sin. Ba bheag an baol orra
Chuir sé chun tuiscint dom go follasach nach dtiúrfadh sé aon-cheann dom mar n-ólainn cupla pionnta. Sin í an tslíomadóireacht atá orra leo (tuitíní). Gheobhaidh fear an óil iad, ach tá chuile dhuine eile asta
Féach freisin
→
follasta
Follasach in iontrálacha eile (4)
→
fáinne
Ní fhaca mé fáinne na gealaí ariamh cho follasach agus atá sé anocht. Tá sinseáil eicínt air
Má tá tú sáthach fad-bhreathnuigheach, is follasach duit féin as deireadh na cúise gur mise atá ag rádh na fírinne
→
téigh le
Is maith an scéal é nach ndeachaidh leis sin ar chaoi ar bith. Mharbhuigh sé a bhean: nach raibh sé follasach ag Feara Fáil. Níor thruaighe ar bith é, ná aonduine eile a dhéanfas a mhacsamhail de chleas