Foclóir Mháirtín Uí Chadhain

cailleadh (78)

+
abair
Deir tú leis an gcuain a cailleadh, adeir sí. Shílfeá nach ligfeadh an náire dhi é sin a rá, lá is gur lig sí chun báis le amhgar í
TUILLEADH (1) ▼
Is caillte an aimsir í, deirimse leat
 
daba
Má tá sé in ann an daba sin (feoil) a choinneáil leis féin i gcónaí, dheamhan cailleadh air. Amadán a bheadh ann dhá ndéanadh sé aon bhuille maitheasa agus fuíoll na bhfuíoll aige mar atá sé
 
daigh
Bhuail daigh mé isteach i m'imleacán agus shíl mé go raibh mé caillte. Céard a bheadh orm ach an tsnaidhm eile sin. Bhain sí trí lá asam. Chuirfeá amach thrí chró snáthaide mé nuair a lig sí dhom
 
Sin gaotaireacht, creid mé dhuit ann. Tá sé siúd anois chomh daingean istigh sa talamh sin, agus go gcaithfidís lán laidhre lena chur as seilbh, más féidir a chur as seilbh. D'fhéachfadh sé a bhfuil istigh is amuigh acu cailleadh leis an dlí
 
Dhá dtugtá saibhreas Sheoirse dhom, ní dhéanfainn mo bhealach anois ón mbóthar go dtí an teach, mura mbeinn ag sméarthacht le claí. Níl cailleadh ar bith sa ló orm, ach is dallarán mé de shiúl oíche
 
danra
Bhí an saol sách danra leis an mbean bhocht sin ar chuma ar bith. Cailleadh a fear agus d'fhága sé áilín lag lúbach uirthi agus gan aici ach na cupla garraí sin lena dtógáil. Shaothraigh sí an saol go maith an créatúr, ach tá na scorachaí anois inchúntach agus diabhal a n-aireoidh sí é feasta
 
Is beag duine a chonaic mé chomh daoithiúil le T. Sh. an mhaidin ar cailleadh í seo go ndéana Dia grásta uirthi. Chuaigh mé síos gur chuir mé ina shuí é go bhfaighinn braon fuisce lena leagan amach. Ní raibh cuntanós ar bith ann dhá bhfaca tú in aon duine ariamh, mura faoina chur ina shuí é, nó eile. Tá a shliocht air: níor thaobhaigh mise ó shin é, ná ní thaobhód más fada gearr a bheas mé ar an saol
+
Cailleadh triúr orm i mbéal a chéile, ní ag comhaireamh na hanachain é, ach caithfidh an deachma (an dul amú freisin) a chuid féin a fháil — cailleadh triúr páistí air, ach ní fhéadfaidís ar fad a bheith saolach. Caithfidh duine eicínt imeacht
TUILLEADH (1) ▼
An bhfeiceann tú an péire breá muc a cailleadh ormsa, dhá bhliain i ndiaidh a chéile, ní ag comhaireamh na hanachain é, ach sin é an chaoi a mbíonn sé. Go dtí sin, míle buíochas le Dia bhí siad ag éirí linn go maith, ach gheobhaidh an deachma a chuid féin uair eicínt … Ní fhéadfaidh an saol a bheith ag féithiú le duine ar a mhian féin i gcónaí
 
dealg
Bhí gearrbhodach ag L. Sh. Ph. Níorbh fhéidir a choinneáil istigh, ach ag bóithreoireacht ó oíche go maidin. Bhuail sé agus mharaigh sé é, agus thug sé chuile dhíol air go minic. Chodlaíodh sé sa gcró leath na n-oícheanta an áit a gcuireadh an t-athair an glas ar an doras. Bhí bó aige le aghaidh lao an oíche seo agus b'éigean dó fanacht ina shuí dhá cionn. Tháinig an mac domhain san oíche. Ní bhíodh an t-athair ag cur araoide ar bith an uair seo air — bhí sé sáraithe aige agus gan maith dhó ann. Dar fiagaí dúirt sé an oíche seo leis gan drochmhúineadh ar bith: 'is fhearr leat ag bóithreoireacht agus ar do chuid drabhláis,' adeir sé, 'ná a theacht isteach in am, agus aire a thabhairt don bhó, i leaba t'athair bocht a bheith caillte anseo dhá cionn.' Níor dhúirt an stócach tada ach bualadh siar a chodladh. Chuaigh an t-athair a chodladh as sin go maidin. Nuair a d'éirigh siad ar maidin, ní raibh an gearrbhodach sa teach, ná ar an mbaile. Cuireadh tuairisc, ach ní raibh fáil in áit ar bith air. D'fhan mar sin go bhfaca siad suim aimsire agus gan tuairisc ná fairnéis air, ar an bhfad sin. Sin é an uair a scríobh sé as Meiriceá agus chuir sé céad punt abhaile ar aon láimh amháin. Bhí an-tsaothrú dhó ar an railway. 'Sé an focailín sin adúirt a athair a spadhar é, i gcruthúnas duit nach bhfuil lot ar bith nach mbeadh dealg chomh dona leis
+
déan 1
An té a ghníonns uabhar is dual dó cailleadh
TUILLEADH (1) ▼
Ní raibh aon chaora ag gabháil linn nach ndearna cruimhe anuraidh. Cailleadh chúig cinn orainn, ní ag comhaireamh na hanachain é
 
Déanta na fírinne, ní dhíolfaidh mé iad go sásaí mé mé fhéin go maith. Tá an iomarca caillte agam leo lena ligean uaim ar bheagán
 
Feairín dearóil caillte é. Ach is cuma sin. Bhí sa (saithe) mná timpeall air. Ní miste leofa sin nuair a d'airigh siad an t-airgead aige. Ar an airgead a bhíos cion. Dhá mbeifeá ag doras an bháis, bhfaightheá (gheofá) bean ach airgead a bheith agat
 
Dheamhan cailleadh ar bith a bhí ar an tseachtain seo. Dea-sheachtain a bhí inti
+
É a chailleadh chois an chlaí: ní bheidh de dheireadh aige ach é. Tá Dia ina fhabhar nár cailleadh cheana é
TUILLEADH (3) ▼
Tá an bheirt sin anois ar dheireadh na Féinne. Bhuail díleá eicínt an chuid eile. Cailleadh iad ó dhuine go duine. Bhí ráite gurb é an teach nua a rinne é. D'athraigh siad amach aríst i seanscioból agus dheamhan imeacht a tháinig ar aon duine acu ó shin. Ach is beag an chreach atá ann anois go bhfóire Dia orainn, ar scáth beirt
Bhí an lao suas le uair idir chnámha agus é ag cinnt orm fhéin a thabhairt liom. D'fhan mar sin go ceann dhá lá, agus shílfeá nach raibh daorbhasctha di chor ar bith. Ach bhuail donacht ansin í, agus chaith sí mí mhór fhada idir luí agus éirí. Diabhal mé gur shíl mé féin go srianfadh sí as, ach cailleadh í faoi dheireadh agus faoi dhó
Sílim go n-athraíonn sé lóistín chuile sheachtain mórán. An lóistín faoi dheireadh a raibh sé, is beag nár cailleadh ann é leis an ocras
 
deis
Is caillte an deis atá mar sin air ag imeacht ar thrí cosa. B'fhéidir dhá mbeireadh sibh air, agus breathnú ar an gcrúib, go mbeadh a fhios agaibh céard atá ag goilliúint air
 
Ní fheicfeá deoraí ar an mbóthar sin de shiúl oíche. Is beag an bualadh atá chor ar bith air. Tháinig mé cheana ó Gh. go S. Fh. taca an naoi a chlog san oíche, agus níor casadh an deoraí dhom ar an bhfad sin. Is caillte an bóthar é
 
Is diachta dhó a dhul ag coiriúint uirthi siúd agus gurb í an cleite is fearr ina sciathán í. Murach a fheabhas agus a chaith sí siúd leis féin agus lena theach, caillte leis an amhgar agus leis an ocras a bheidís. Ach ní bhíonn aon chuimhne ar an arán a hitear arsa tusa
 
diaidh
Cailleadh óg í agus áilín ar aon chéill ina diaidh
 
díle 1
Tá sé sin caillte ón Díle. 'Sé mo ghéarchuimhnese P., a dheartháir, a fheiceáil beo agus sílim go raibh seisean básaithe le fada na mblianta roimhe
+
Deir siad gurb éard a d'fhága an díleá air sin, sceach a raibh geis uirthi thiar i ngarraí an Ch. a bhaint. Bhí na daoine maithe — diúltaí muide dhóibh — fúithi. Nuair a tharraing sé an tua, tháinig an guth go dtí é: 'ná buail,' adeir sé. Ach bhí S. chomh doghrainneach, chomh dúshlánach sin, agus nach gcoiscfeadh sé a láimh. Bhain sé an sceach thrí chuile údragáil. Ón lá sin amach bhí an díleá air: leá chúr na habhann ar a raibh aige. Dar fia bhí an fear sin deisiúil, ach ba bheag an mhaith dhó a chuid deis lá is gur thosaigh an saol ag dul ina aghaidh. Níor fhan bó ná gamhain ná caora aige nár báitheadh nó nár bascadh nó nár cailleadh. Ó bhuaileas an smál sin iad, is furasta leo imeacht. An tsiocair is lú faoin domhan, agus scaití ní call dóibh tsiocair ar bith. Bhí sé taobh le seanbhó bhuí sa deireadh. Chonaic mé féin í sin aige. Ní feasach dom ar cailleadh í sin nó gur cailleadh í le aois, ach ba chuma dhósan sin. Ba mhaith bocht an fear é i ndeireadh a shaoil, agus beo bocht a bhí a chlann ina dhiaidh nó gur dhealaigh siad leo ar fad as. Sin é an chaoi a ndeachaigh an sceach dó. Ara bhí sé chomh dochomhairleach leis an saol. "A chomhairle féin do mhac dhanra," arsa tusa, "agus ní bhfuair sé ariamh níos measa." Níor ceart do dhuine ar bith ar aon chor, a dhul thar thaispeánadh, agus fuair seisean an taispeánadh — go ndéana Dia grásta air!
TUILLEADH (1) ▼
Tá an díleá ceart ar an duine bocht ó phós sé. Cailleadh cliobóg de chapall bhreá air. Bhí bó bhainne tachta sa gcró roimhe maidin. Ní fhanann lao ná gamhain aige nach bhfuil an bhail chéanna orthu. Thug sé leathcholpa dheas a bhí aige anuas ar an mbarr garbh oíche roimh an aonach anuraidh, lena cur siar lá arna mhárach. Dheamhan pínn de chúig phunt dhéag airgead nach bhfaigheadh sé uirthi. Ar a dhul amach dó ar maidin, fuair sé sínte san iothlainn í agus a cois briste. Leag sí claí na hiothlann agus thit brúisc uirthi féin dó (de). Thug sé fear cnámh aici agus dheasaigh sé í, ach ní raibh aon bhiseach ag teacht uirthi ina dhiaidh sin. Mharaigh sé sa deireadh í
 
Tá an t-uainín sin ina dílleachtín. Rugadh ar an sneachta mór é, agus tugadh isteach é agus cuireadh le tine é. Ní thabharfá deich triuf air, agus diabhal mé gur shrian sé as ina dhiaidh sin agus gurb é atá cruachúiseach anois. Ach cailleadh an mháthair
 
Cailleadh a chuid beathach ar fad díobháil breathnú ina ndiaidh
+
dioc
Chuaigh sé suas ar ball agus máilín aniar faoina bhráid agus gioc air. Gheofar caillte chois an chlaí thuas sa ngarraí sin thuas é lá eicínt. Ní mian leis gan a bheith ag mianadóireacht leis ann, ina dhiaidh sin
TUILLEADH (1) ▼
Má chaitheann sé coicís eile faoin ropadh gaoithe aduaidh údaí is caillte an ghioc a bheas air. Is caillte an ghioc atá cheana air, arsa tusa, scáth seachtaine. Má sheasann an bóthar go dtí na P. Th., anuas ar na maidí a thiocfas sé go siúráilte. Is fuar an díthreabhach é ag déanamh bóthair
 
Tá sé caillte le díocas go dté sé ag spealadóireacht, ach dar príosta níl aon ghaisce ar an spealadóireacht muis. Is obair chrua go leor í
+
Tá an díolúnach de lao sin thoir i ndáil le caillte. Mura ndéana sibh teálta eicínt dhó, ní dhéanfaidh sé seasamh ar bith. Tá sé ina ghoróir thoir ansin i lúbainn an chlaí, agus chuile dheoir den bháistigh dhá bualadh air, agus gan é de ghus ann a theacht anoir faoin gclaí eile ar foscadh
TUILLEADH (1) ▼
Bhí uainín meirbh anseo againn an bhliain cheana — díolúnach beag. Chaith sé cheithre mhí ag ithe as cúl a (ár) nglaice. Shílfeá nach mairfeadh sé ala an chloig an chéad uair. Uan fireann a bhí ann, agus níor cailleadh ariamh é. Ní dhéanfadh duine ar bith tada leis ach a chaitheamh amach. Ach dar príosta scinn sé amach leis an aimsir, agus rinne sé an-reithe. An reithe is fearr a bhí ariamh agam. Ní scarfainn leis ar chuid mhaith murach gur báitheadh é i gcaochpholl ansin thuas ar an easca anuraidh
 
Bhí an mháthair ar chuma ar bith sách diomdhach de mhuintir Sh. Dh. Níor thaobhaigh sí iad ó cailleadh an iníon. Dúirt sí gur fhága siad ansin í, gan fios a chur ar an dochtúr go raibh sí ag saothrú báis
 
dlúth 2
Go dlúth ina dhiaidh sin, cailleadh é — fuair sé bás gan mórán achair ina dhiaidh sin
 
Chuala mise ariamh caint ar leicín an doichill ach siúd é an áit a bhfuil sí, thíos san easpaicil. Go bhfóire Dia orainn, is caillte an áit é. Gheobhaidh tú stiallóigín aráin agus braoinín tae nach dtabharfá do sheacht mallacht air, agus sin é do lón go dtí an t-am céanna lá arna mhárach. 'Sé a mh'anam, scáth an dinnéar agus an bricfeasta a bhíos ann. Tá na créatúir bhochta atá istigh ann ag saothrú an tsaoil. Go bhféacha an tAthair Síoraí orainn, is mór an díol trua duine ar bith atá fágtha istigh ansiúd
 
Is doicheallach an stiúir a bheadh uirthi siúd sa leaba maidin sheaca. Nach í an séacla caillte í. Ní phósfainn í go díreach glan nó go bpósainn an bhornóg mhór sin thiar ag P., agus is fada a bheinn ag cuimhniú air sin
+
dóigh 1
Tá sí caillte le cás agus náire faoin deis atá ar an athair ag imeacht — ina dhóigh mhagaidh ag an tír. Deir tú leis a tháinig abhaile as G. an oíche faoi dheireadh agus cóiste cinn faoi, agus é ag rá le chuile dhuine dhá raibh ag castáil leis go raibh iníon Lord C. lena phósadh, ach nach bpósfadh sé í mura dtugadh a hathair an teach mór di. Sin é an óinseach agat
TUILLEADH (1) ▼
Ní abródh sé féin tada mar dhóigh dhe. Ise a bhí dhá rá uileag, má b'fhíor dósan. Ach dheamhan cailleadh a bhí ar a theanga féin — ná cailleadh ar bith
 
dóigh 2
Tá sé chomh dóigh dó a bheith caillte lena bheith beo. Níor tháinig scéal ná scuan uaidh leis an tsíoraíocht
 
Má sheasann an sneachta seo cupla lá eile, nó an biathú seo féin, ní bheidh éan sa gcomhaireamh ceann. Tá sé dhá gcniogadh dóláimh. Tháinig cheithre cinn de dhruideachaí isteach ar an urlár inniu, agus ní raibh ann ach go raibh siad istigh nuair a cailleadh iad
 
domhan
Cailleadh é in áit eicínt sa domhan
 
domlas
Bhí capall agamsa anseo uair: Ceannfhinn a bhí uirthi. Cailleadh í leis an domlas mór. B'fhada a bhí sí idir chamánaí agus gan fios ar theacht nó imeacht di. Ach níor dhúirt an luí fada bréag ariamh. D'imigh sí sa deireadh
 
don
Mo dhon is mo dhóirne orm má imríonn aon bhacach as an L. B choíchin ormsa. Dar fia ní imreoidh, nó is fear caillte mé
 
donas 1
Ní raibh sé ach cheithre lá pósta nuair a cailleadh a mháthair, agus b'éigean dó a theacht abhaile aríst. Is cóir adeir siad, nach raibh an sonas ariamh gan an donas a bheith ina orlaí thríd. Is amhlaidh a bhí sé ariamh sa saol
 
dorú
Cailleadh an dorú agus an duáin ort! (fc. cailleadh)
 
drad
Níl cúlfhiacail ag gabháil le mo dhrad uachtair, agus tá dhá chlárfhiacail caillte agam sa drad íochtair
 
Is cuma dhó céard a dhéanfas a shaol anois, agus chomh dramhsach caillte agus atá sé. Má tá airgead aige, baineadh siar as é, dhá shaothrú
 
draoi
Cheannaigh sé an draoi beithíoch anuraidh agus gan aon áit aige lena dtógáil, ach thiar sna diomalachaí achrannacha sin thiar nó gur bascadh agus gur cailleadh iad. Cén ghnaithe atá ag duine a dhul ag bualadh faoi stoc mura bhfuil deis a dtógála aige
 
dreach
Is caillte an dreach atá ar Ch. siúd: an-chaillte go deo. Meas tú an bhfuil sé siúd as a shláinte. Tá an bheirt eile ar chaoi ar bith
+
dream
Céard a bheadh dream beag caillte mar sin acmhainneach ar a dhéanamh
TUILLEADH (1) ▼
Dream caillte uileag atá anseo anois. Ná samhlaigh ceol ná damhsa leo
 
Ní dreoiteacht féin atá air, ach tá sé ina chreathnach. Tá a fhios agatsa é a T. Bhí tú ag gearradh na gcriosannaí ar na dornáin inniu. An bhfuil a fhios agat céard adúirt fear an thrasher faoi nuair a bhí sé buailte aige. Níorbh fhiú dhuit cailleadh leis lena bhualadh adeir sé
 
dris
Diabhal cailleadh ar bith ar an bhfear ach maidir léithe féin, dris fhireann í. Ní bhainfeadh Éire bheag ná Éire mhór aon cheart di … Tá sí spleách go leor mar sin ag dul an bóthar, ach féach léithe é go bhfeice tú. Sin é an uair a gheobhas tú le léamh é
 
Cheannaigh mé péire banbh anseo anuraidh ar na drochóirí dhom fhéin. Rinne siad muca breátha. Ach nuair a bhí siad tógtha ceart agus i gcruth a ndíol, sin é an uair a d'imigh siad. Cailleadh iad — ní ag ceasacht ar Dhia é. Níor éirigh aon mhuic ariamh linn. Tá anachain muc orainn — ní ag ceasacht ar Dhia. Nuair nach n-éiríonn siad leat bhí sé chomh maith ag duine ligean astu ar fad. Is mór an carghas péire breá muc a fheiceáil ag imeacht agus thú scriosta dhá dtógáil
+
droim
Níl fiú agus na léine anois ar a dhroim lena bhfuil caillte aige leis an mac sin, agus gan ceo dhá bharr aige ina dhiaidh sin. Is bocht an chaoi dhó é
TUILLEADH (3) ▼
Bhí an-chaitheamh i ndiaidh an bhaile aige go dtí an lá a ndeachaigh sé i dtalamh. Chuaigh mise ag breathnú air seachtain shula fuair sé bás. Ní raibh de leathrann aige ach an baile. 'Is caillte an rud do shúile a dhúnadh i dtír bhradach na deataí seo,' adeireadh sé. 'Níor bhás liom mo bhás, dhá bhfaighinn leithead mo dhroma de thalamh glas na hÉireann.' Ní bhfuair, an duine bocht
M'anam a mhuirnín nach bhfuil siad againn, ní ag ceasacht ar Dhia é, le bearradh droma ná bearradh bradach, ná aon bhearradh eile a thabhairt orthu. Cailleadh dhá uascán bhreátha orainn anuraidh le cruimhe, agus trí cinn an bhliain roimhe sin, agus dúirt muid linn féin ansin ó tharla nach raibh siad ag éirí linn nárbh fhiú dúinn a bheith dhá (dhár) meath féin leo agus lig muid uainn ar fad iad
Sin broim ar chuma ar bith a d'éirigh de dhroim caca. Murach gurb ea, ní fhéadfadh sé a bheith chomh bréan agus atá sé. Tá tú tolgtha a dhiabhail nó d'ith tú rud caillte eicínt. Níl a fhios agam nach ndeachaigh tú ag comórtas le na madraí faoi sheanchapall an tincéara a cailleadh ansin thíos arú inné. Osclaidh a bhfuil de dhoirse ar an teach nó bréanfaidh sé muid
+
Tá an fíonnach droimneach (dromannach) ar fad sceite aige anois agus gan tada caillte aige faoin mbolg ná sna taobhannaí (asal)
TUILLEADH (1) ▼
Tá an galra cleiteach ar an gcirc sin. An bhfeiceann tú na cleitiúchaí droimneach uileag caillte aici. Mise i mbannaí go gcaithfeadh sé a theacht uirthi
+
druid 1
Is diabhlaí an tsíoraíocht atá sa druid féin nuair nach bhfuil sí caillte fós. 'Sí an saighdiúr is fhearr uileag acu í (de na héanachaí). Cheithre lá atá sí in ann maireachtáil sa sneachta, adeir siad. M'anam go bhfuil sí tugtha go maith inniu muis. Ach mar sin féin, ar an dá luath is a bhfaighidh sí fáfall ar bith, beidh sí ag tiomsacht aríst
TUILLEADH (2) ▼
Níl éan ar bith inchinnte ar an druideach ina dhiaidh sin. Tá na lonta agus na sacáin caillte, ach tá an druid in ann é a bharraíocht. Má bhaineann sé lá eile as an sneachta féachfaidh sé í freisin. Níl an oiread tapa inti inniu agus a bhí inné
Chuala mé ariamh é nach é lá an tsneachta a chailltear an druid, ach tá siad caillte ina srathrúchaí amach ansin inniu
 
druid 2
Tá sé siúd druidte le airgead, agus go deimhin má tá fhéin, ní hé an fear is fhearr faoi é ach oiread. Bíonn sé caillte críochnaithe má bhíonn air scaradh le scilling
 
dual 1
"An té a ghníos uabhar, is dual dó cailleadh" (seanfhocal) — is nádúrach, is aiceanta dó; "ní chaitear an t-uabhar gan scannail an bhuartha"
 
Ar ndóigh ba mhó ba gheall le lá dubhgheimhridh an lá inniu ná le lá samhraidh. Dar fia is caillte an aimsir í an tráth seo bhliain
 
Dhá n-ársaíodh an lá suas as an dúchan seo, b'fhéidir go mbeadh sé inrásta a dhul 'na phortaigh ar ball, ach níl aon ghotha maith air chor ar bith. Míle buíochas le Dia nach caillte an uair í!
 
Ní fhaca tú madadh le dúchas ariamh. Well ní fearr duit a fheiceáilt. D'fheicfeá go minic fadó iad. Bhí madadh againn anseo uair: madadh mór gliobach rua. Chonaic mé féin thuas ar an teallach lá é agus é ag líochán a chuid uisce féin. Bhuail mé cnap air. Ba mhínádúrtha an rud é. Ba ghearr go raibh a chuid súile chomh glórach lena bhfaca tú ariamh, agus claonfhéachaint i gceann acu. Faoi cheann cupla lá, bhí sé ag creathadh ar fad, agus banlámh dhá theanga amuigh agus gan mothú ná arann ina ghiall déarfá. Dheamhan easna dhó nach n-éiríodh ar a chosa deiridh agus thugadh sé farra san aer. Bhí tart céatach air, agus sian chráite aige, agus é ag cur chúir amach. Dhá bhfeictheá na creaití a bhí air. Agus bhíodh sé caite anuas ina phleibistín chuile phointe. Cailleadh é théis cúig nó sé de laethantaí. Dúchas a bhí air. Is fada go mbeifí dhá bhuachailleacht anois. Chaithfí é
 
Bháigh sé a dhúiche ag imirt chártaí. Nuair a bhí chuile shórt eile caillte aige chuir sé an dúiche — chuir sé a dhúiche i ngeall, nó i bhfiacha nó i mortgage
+
dúil
Tá sé caillte le dúil sa tae
TUILLEADH (2) ▼
Go gcuire Dia an t-ádh ort. É siúd éisealach. Dhá dteagadh bean an tincéara bhuí sin a bhí thart an lá cheana agus breac caillte a ghléas dó, d'íosfadh sé é chomh súite agus dá mbeadh sé ar fónamh. Ní bhainfeá a dhúil siúd as an iasc gan ruainne beag de nimh na luchan a chur air. Dhá dteagadh sé uaidh an uair sin, b'fhéidir go gcuirfeadh sin cúl beag air
Dúil gan fáil muis dúil sna cigarettes anseo. Dhá mbeadh cruóg ola ort dhá bhfuireasa, dheamhan tiomanta ceann a gheofá, na cuid de cheann. Is minic a bhí mo theanga amuigh ag imeacht ag forcamhás ansin thiar sa mbaile caillte sin, agus gan tada agam ar a shon
 
duine
Tá na daoine caillte ag an bplúr céanna
 
Le neart dúnárais nach n-inseodh sé gur cailleadh an capall air. Shílfeá nár shomhaoine ar bith dhó a dhul ag ceilt rud mar sin. Is cuimhneach liom cheana nuair a bhí na staggers ar mhuca an bhaile go bhfuair mé caidéis eicínt dá chuid seisean. 'Níl cailleadh ar bith orthu,' adeir sé. An lá roimhe sin agus mé ag rómhar fataí i ngarraí M. L. a chonaic mé é ag tabhairt siar ceann acu, agus dhá cur i nGarraí an Tí. Ní raibh mé ach ag baint as go bhfeicfinn céard adéarfadh sé. Ach mo léan géar muise, siúd é nach ligfeadh tada leat. Ní mórán a fhéadfar a chásamh leis
 
Tá dúradán de ghamhain ansin thuas aige — gamhain breac — agus níor tháinig ionga ná orlach le bliain air. Ar ndóigh, is beag an dochar dhó scáth a bhfaigheann sé le n-ithe. Tá sé cuibhrithe sa ngarraí siúd le ráithe aige agus é crinnte go dtí an grinneall fadó aige. 'Sé is fearr ar bith nach bhfuil caillte fadó
 
Ba bheag an aois a bhí chor ar bith aige. Má bhí sé ag dul chun dá scór, ba é a chlochneart é. Cailleadh óg go leor é an duine bocht. Ach sin é an chaoi a mbíonn sé: níl a fhios cé is túisce craiceann na seanchaorach ar an bhfraigh ná craiceann na caorach óige