Foclóir Mháirtín Uí Chadhain

dúshláin (2)

+
Thabharfadh sé siúd dúshlán an tsáirsint féin dhá gcaitheadh sé ina cheann é. Is air nach mbeadh an mhoill. Chonaic mé ag tabhairt dúshláin an phóilí rua é ansin thoir lá aonaigh. D'iarr sé air a dhul abhaile, agus thug sé a dhúshlán é a chur abhaile. Dheamhan tréas ná a dhath a chuaigh air faoi
TUILLEADH (1) ▼
Ní bhíonn mórán de bharr an dúshláin scaití ach malaí gearrtha agus dlí agus clampar. Séard ab fhearr do dhuine, a bhealach a dhéanamh agus gan aird a thabhairt ar leath dá gcuirfidh araoid air. Ba é an chaoi ba suaimhní é sa deireadh