Foclóir Mháirtín Uí Chadhain

fuaraíocht (4)

 
dóigh 1
Sílim go mba mhaith an dóigh do dhuine trí nó ceathair de bhoscaí móna a tharlú anuas chuig an teach a fhad is atá an aimsir seasta mar seo. Ní fheicfidh tú seachtain ó inniu go mbeidh airde sneachta ar an talamh, agus ní bheidh sé inrásta ag tada a dhul 'na phortaigh ansin. Tuairt shneachta a thiocfas as an bhfuaraíocht seo
 
Tá an ghrian ag ardú sa spéir aríst, ach má tá féin, níl aon aithne ar an lá go bhfuil aon tsíneadh air fós. Ar ndóigh sí dubh-ana na bliana í agus is beag an mhaith cén síneadh a thiocfas air go n-éirí sé as an bhfuaraíocht agus as an doininn seo. Is uafás é le cupla lá
 
Tá tú ar loirg na dubhchosaí! 'Speánfaidh mise dhuit anois í … Ní hin í go háirid. Sin sceamhachaí fia. Tá sí anseo thíos sna huláin. Bíonn an-tóir ag na strainséaraí uirthi. Ardaíonn siad glac di leo i gcónaí nuair a bhíos siad anseo … An bhfeiceann tú anois í? Sin í anois an dubhchosach. Cheal nach mbíonn sí amuigh agaibhse chor ar bith? … Tá an iomarca fuaraíochta san aer amuigh ansin, agus na daoine ródhoriarach! Tá míneadas agus mánlacht i muintir Árann nach bhfuil sna slóchtaithe!
 
Tá acmhainn aige ar fhuacht agus ar dhuifean. Ar ndóigh, dhá bhfaigheadh fear eile an fhuaraíocht a fuair sé sin, is fadó an lá a bhí a chnaipe déanta