caidéiseach
—aidiacht as caidéis
—
araoideach, aighneasach, fiafraitheach, fiosrach.
+–
Nach caidéiseach an mhaise dhuit é — nach aighneasach nó nach fiafraitheach. Níl an chiall achrann nó troid leis an aidiacht (fc. caidéiseach), ní hé sin don ainmfhocal é.
Is tú a bhí caidéiseach a dhul ag rá rud ar bith léithe faoina gúna nua. Is aistí í sin ná a bhfaca tú ariamh.
TUILLEADH (7) ▼
Duine an-chaidéiseach é Seán sin.
Tá sí chomh caidéiseach agus gur beag nach dteastódh uaithi fios a fháil céard a d'ith tú le do bhricfasta ar maidin.
Ná bí chomh caidéiseach sin. Nach iomaí áit a mbeidh duine ag dhul agus nach maith leis é a inseacht duitse.
Tá sí sin chomh caidéiseach agus nach mbeadh rud istigh faoi chaolach do thí nár mhaith léithe caint a dhéanamh dhe. B'fhearr liom go mór go bhfanadh sí amach uileag uainn.
Ba dhual dó a bheith caidéiseach. Ní raibh aon cheo sa tír i ngan fhios dá athair. Sin é an sórt duine a bhí ann; nach mbeadh sé beo gan chuile fhios a bheith aige.
Is iontas é muis, mura raibh an méid sin tuairisce aici agus chomh caidéiseach agus atá sí.
Tá an fear céanna róchaidéiseach ar fad. Cá'il an rud nach bhfaighidh sé caint dó?
Féach freisin
→
caidéis
caidéiseach in iontrálacha eile (3)
→
don
Donas t'fhiafraí ort agus éist liom. Nach thú atá caidéiseach. Nach mór a bhaineas sé dhuit céard a bhí sí a dhéanamh anseo. Bhí sí ag déanamh a gnaithe. Baineann chuile mhíle rud do chuid de na daoine, i leaba dóibh a bheith amuigh in éadan a gcuid oibre
→
dual 1
Is dual Bríd Mh. dó a bheith caidéiseach. Ní bheadh lá mairge ar Bhríd M. fiafraí dhíot céard a bhí agat le do bhéilí