I nDomhnach, níl gnaoi ar bith agamsa ar a chuid clabaireachta sin. Chuile bhall agamsa ach clabaire. Níor thaitnigh clabaire ariamh liom, thar chineál duine ar bith.

Clabaire críochnaithe é, agus más ea féin, ní raibh druid aige i gcaitheamh na hoíche. Ba mhaith an fáth ar ndóigh. Chuir an gaiscíoch mór scáth air

Is dual Seáinín anseo thuas dó a bheith ina chlabaire — Seáinín a uncail

M. Ó M., clabaire ceart é. Bíonn sé gróigthe thiar i gclúid Ph. Sh. chuile oíche agus ní thabharfá samhail ar bith dhó ann ach gramafón: gramafón a ngreamófaí cloigeann béar dó. É ansiúd in aon cheirtlín amháin agus déarfá go mba í an díle a bheadh ag teacht air lena mbíonn de chaint aige. Níl neart ag aon duine eile a bhéal a oscal beag ná mór. B'fhiú dhuit P. Sh. a fheiceáil ag breathnú air agus cáir air chomh mór agus a bheadh ar eilifint ag slogadh uaidh

Bíonn an clabaire sin ar an nathaíocht sin dólámh. Is acmhainneach uaidh daoine eile a chur in árachaigh a chéile, má thugann siad aird ar bith air. Shaighdfeadh sé dhá chrígh Mhuire ina chéile

Ní bheadh aon mhaith a bheith ag caint ar a bhéal siúd a dhúnadh. Ní dhúnfaidh béal an chlabaire sin, nó go ndúna sé in éineacht. Dúnfaidh an bás é ach sin é an méid

Nach in é a bhí mé ag dul a rá; murach go ndeachaigh an clabaire sin romham agus gur thosaigh sé a scéal féin