dea-chaoi
—ainmfhocal
—
·
Ní dea-chaoi atá ar an duine bocht anois, ní hea sin. Ach 'sé is fhearr ar bith agus a bheith sa gcomhaireamh ceann chor ar bith, agus an chaoi ar shaothraigh sé an saol le scaitheamh
Féach freisin
→
caoi
dea-chaoi in iontrálacha eile (9)
Chomh fada agus is léir domsa é, 'sé an chaoi a bhfuil gach dream acu ag baint earasbarr donacht dhá chéile. Ab é anois? M'anam go feictear dhomsa gurb é. Geallfaidh siad ar fad duit, ach 'sé an dea-ghealladh agus an droch-chomhlíonadh é, mar adeir an ceann eile.
Ní iarrfadh sé go deo ach ar an dea-chaint sin. Is bia agus beatha leis í, hé brí cén sásamh a fhaigheas sé aisti. Ach sin é an chaoi. Ní hionann tréathra do chuile dhuine
Is diabhlaí dea-chainteach an breastairín é siúd. Níor tháinig iamh air ach ag nathaíocht i gcaitheamh na hoíche. Ní raibh duine ar bith eile in ann focal ar an bhfocal a thabhairt dó ar chaoi ar bith
Bíonn sí ag síor-rá léithe mar sin, ach a chead sin a bheith aici. Is duine an-dea-chroíúil ina dhiaidh sin í. Beidh sí agat lá an anó ar chaoi ar bith
Tabhair an leabhar nach í an dea-obair atá ar siúl aige ar chaoi ar bith, pé ar bith céard atá sé a dhéanamh
Gabhfaidh sé ar dhubhoighir as an ngaoith seo. Deirim leat go dtiocfaidh. An bhfaca tú an chaoi a ndeachaigh sí suas i ndiaidh a tóna aréir. Chuaigh scuaine de na géabha fiáine ó dheas anocht. Ní dea-chosúlacht ar bith é sin
→
déan 1
Rinne sé an-gheimhreadh go dtí seo, pé ar bith cén chaoi a dtiocfaidh an t-earrach. Deir siad nach mór dhuit a bheith ar do shon féin ar earrach an dea-gheimhridh. Níor moladh ariamh é