Nualitriú
Bunlitriú
giogáil
—fc. diogáil
Féach freisin
→
diogáil
giogáil in iontrálacha eile (6)
+
→
diogáil
Giogáil (diogáil) amach thú féin le aghaidh na bainse — feistigh; réitigh amach thú féin. Cuir do chuid éadaigh sa gcruth nach mbeidh siad liopastach ar bhealach ar bith. Ná bíodh bunchleite isteach ná barrchleite amach iontu. Ní chiallaíonn sé, pé acu sin é, gur call don éadach a bheith galánta ná ar fónamh, ach é a bheith pointeáilte mar atá sé
TUILLEADH (5) ▼
Tá sí sin chomh leitheadach, chomh suimiúil, le cat a mbeadh póca air. Caitheann sí uair an chloig ag giogáil agus ag bruiseáil (brusheáil) na clainne chuile mhaidin roimh an scoil. Dhá bhfeictheá an suachmán siúd a mbíonn an coiléar air, thoir ar an mbóthar lá i mbliana, agus gasúr le M. Ph. Sh. dhá phlancadh. Is gearr nach geal a bhí an coiléar ach dearg — dearg lena chuid fola. Chuaigh sí féin ag an scoil, agus ag an mbeairic faoi, lá arna mhárach
Tabhair giogáil bheag ar do chuid gruaige agus ná bíodh an cloigeann stoithneach sin agat ag dul amach in aon áit. Céard adéarfas an tír ach gur sraoill thú agus beidh sé le rá acu
Caithfidh mé a dhul ag giogáil cupla baibín le cur i gcíor an tí. Tá báisteach anuas díreach le hais an mhaide mullaigh
Ní dhéanann sé a dhath ariamh anois ach ag giotamáil timpeall an tí agus ag giogáil na bhfálta siúd aige le deimheas. Níl a fhios agam an bhfuil an duine bocht in araíocht mórán thairis a dhéanamh. Tá a chuid maitheasa ar iarraidh sílim
Bhí sé giogáilte ag dul siar adeir tú … Tabharfaidh S. Ph. Ph. giogáil air deirimse leat má bheireann sé siar thar Ard na gC. air. Sin é an buachaill aige. Ach ní bhaileoidh sé Ard na gC. Tá a fhios aige féin go maith céard atá thiar roimhe. Diabhal cos an fhir thiar nach ngiorródh leis, dhá bhfaigheadh sé ligean ar bith air