Is cut bradach a gheobhas aon-bhrabach air sin. Má ghníonn sé an ghnaoidheamhlacht féin 'nuair a bhíos bainis aige, sé oineach Uí Bhriain agus a dhá shúil in a dhiaidh é. Ach is maith súighte uaidh a ól i dteach eicínt eile, agus má fhágann an ghloine a láimh chor ar bith, beidh an teach cáinte ar an toirt aige. Ach deir siad gur cóir é Dáithí tigh Fhéidhlim ach nach mbíonn maith ar bith in a theach féin leis.

Sin é féin "oineach Uí Bhriain agus a dhá shúil in a dhiaidh" (sean-fhocal) = dá gcaitheadh fear féile nó gnaoidheamhlacht leat, ach go mbadh mhór leis duit í, nó go mbeadh sé in a diaidh ort, aindeoin sin, tugtar "oineach Uí Bhriain agus a dhá shúil in a dhiaidh" air sin (feic oineach)