Foclóir Mháirtín Uí Chadhain
Driúcaí
ainm-fhocal; fireann.
Uimhir iolraidh: driúcaidheachaí.
guróir; diuicín; gasúr nó seanduine a bheadh scartha ar an teine le fuacht; gasúr a mbeadh dioc fuaicht air.
+
Nach hé an driúcaí é!
Is cuma do'n driúcaí bocht sin céard a dhéanfas sé. Tá sé ar a leabhar ag an bhfiach dubh. 'Sé an chéad duine eile é a mbeidh sib ag bualadh fód air
TUILLEADH (1) ▼
Níl bláth ná biseach ar an driúcaí de ghasúr sin aige ach ag dul 'un deireadh 'chuile lá