anglánta
—
+–
Duine anglánta é — tá sé drochmhúinte, cantalach
Tá sí chomh hanglánta agus nach bhfuil gair ag duine druid a rá léithe
TUILLEADH (7) ▼
'Sí an ceann céanna atá anglánta cantalach — is bean chantalach dhrochmhúinte í.
B'fhearr a d'fhéadfá do bheart a tharraingt dhá mbeifeá gan a bheith leath chomh hanglánta.
Tá an bhratainn atá thiar ar an mbaile sin chomh hanglánta agus go n-íosfaidís beo beithíoch thú, ní áirím a mhalrait (fc. bratainn)
Duinín anglánta go leor é má bhaintear as é.
'Sé an frídeoirín de dhuine is anglánta faoin mbogha bán é (fc. frídeoirín)
Droch rath air, murab é tá anglánta!
Tá an t-athair chomh hanglánta le na heasógaí agus dheamhan mórán le reic ag an gclainn ach oiread.
anglánta in iontrálacha eile (11)
→
conán
Dheamhan cor ar bith sa gconán sin. D'fhéadfá méir a chur faoina shúil, agus ní bhainfeadh sé leat. Ach i nDomhnach, níl an deartháir eile mar sin: tá sé sách anglánta.
→
beann
Tá sé neamh-mhothaitheach anglánta leis an té nach bhfuil beann aige air, ach an té a bhfuil, ní dhúnfaidh sé a shúile air.
Bhí dodaireacht an tsaoil mhóir aige sa gcúinne, ach ní raibh duine ar bith ag féadachtáil a dhéanamh amach céard a bhí sé a rá, leis an meacan oilc a bhí ann. Níor mhóide gurbh fhearr dhó féin go bhféadfadh. Bhí an teach buille anglánta agus gheobhadh duine faoi na foraí an-éasca é
→
dual 1
Níor dhual duit a bheith anglánta ar chaoi ar bith. Ní hé a thug tú abhaile leat. Daoine síodúla a bhí ariamh in do mhuintir
→
déan 1
Is mall uaidh an seol a ardú. Tógann sé cosamar uair an chloig air seol a bheith déanta aige. Ach is beag a thaitneodh sé leis aon locht a fháil air ina dhiaidh sin. M'anam gurb é atá anglánta
→
dóigh 2
B'fhéidir di a bheith an-fháilí. Níor dhóichíde sin ná cibhear a thabhairt isteach ar na fiacla dhuit. Tá sí sách anglánta má thograíonn sí é
→
dúchas
Níor dhual di muis a bheith mar sin. Chaithfeadh sé go bhfuil sí ag dul in aghaidh dúchais. Ní raibh duine ar an bhfeadhain acu sin nach raibh drochmhúinte anglánta