scoilte (8)
→
faitíos
Má thugann tú an tabhairt ort fhéin, agus an snáth feamainne a éirí leat, scoilt go maith í faitíos na heirimisce. Tá fir istigh ar an mbaile seo agus ghabhfaidís síos in do dhiaidh ann, agus dheamhan a dhath carghais a bheadh orthu a tógáil ort. Shéanfaidís go raibh sí scoilte chor ar bith
Oíche an Fheothain Mhóir anuraidh, meas tú nach raibh an balla sin thiar ag brónfháscadh. Tá sé scoilte go talamh ar aon chor
→
diogáil
Ní fhaca tú a leithide de dhiogáil ar phóilí ariamh agus a bhí air sin ag imeacht dó. Bhí scoilte chomh díreach le gró ina chuid gruaige agus mura raibh sé bearrtha, ní lá go maidin é. Agus an glass a bhí ina bhróga, bhainfeadh sé an t-amharc as do shúile. Níor ba thaise lena dhrad óir é ach oiread
Is iontas agus chomh taithithe agus a bhí sé ann gur dhiúltaigh sé an cladach ar fad. Chuile oíche dá mbíodh snáth ar bith isteach, bhíodh sí scoilte aige roimhe lá agus gan dosán féin ag duine ar bith eile. Ach ní dheachaigh sé ann beag ná mór anuraidh, ná i mbliana fós …
→
doirnín
Ná téirigh 'na phortaigh leis an tsrathair sin, nó go gcuire tú scoirnín inti. Nuair a bhí mallach feamainne agam uirthi an lá faoi dheireadh, bhí mé i bhfaitíos chuile phointe go dtabharfadh sé uaidh. Tá sé scoilte thíos ag an gcoirb