breoite
—aidiacht ón mbriathar.
—
tinn; meath-thinn; tinn de bharr óil.
+–
"Teachtain ón gceol dom, agus mé breoite lagthuirseach ón oíche"
Tá mé breoite go leor.
TUILLEADH (5) ▼
Airím breoite inniu, pé ar bith céard atá orm
Níl sé breoite shílfeá (gasúr), agus ina dhiaidh sin, níl spleodar mór ar bith ann — shílfeá nach tinn atá sé, ach más ea nó nach ea, níl croí ná misneach aige.
Feictear dhom go bhfuil mé buille breoite inniu, murab é an slaghdán atá ag teannadh liom. I nDomhnach, dheamhan a fhios agam nach é
Is fada an lá meath-thinn é sin. Níl pian ná tinneas air ach go bhfuil sé breoite ina dhiaidh sin.
Deir sé fhéin go bhfuil sé breoite, ach mise i mbannaí gur beag an bhreoiteacht a bheas air má bhíonn aon damhsa in aon áit.
Féach freisin
→
dreoigh
breoite in iontrálacha eile (12)
Dheamhan buille a dhein sé ó mhaidin ach caite ar an gceannfhearann ag séideadh tobac uaidh. Is dóigh go bhfuil sé breoite ó ól an lae inné
+
→
breoigh
Sin féar atá breoite (nó breoaithe amannta): an bhfeiceann tú an phúir atá as.
TUILLEADH (6) ▼
Féar ar bith a théanns, is beag an mhaith é. Bíonn sé breoite ina dhiaidh agus ní mian le tada drannadh leis.
Tá an coca chomh breoite agus go bhfuil boladh as anois, ní breoite atá sé chreidim, ach dearglofa.
Fuair sé amlú ar feadh seachtaine ar an talamh agus bhí sé breaclofa ina dhiaidh. Ansin nuair a tháinig na cupla lá breá údaí, thriomaigh sé agus chuir sé i gcoca é, ach má tá fhéin, tá sé breoite as éadan.
Breoíodh sé leis anois: dheamhan neart againne air. Tá muid sáraithe dhá ghiollacht agus é ag cinnt orainn ina dhiaidh sin. Deile cén chaoi a mbeadh sé ach breoite agus an chaoi a bhí ar an aimsir.
Níl aon sop féir tirim ag gabháil liom i mbliana nach bhfuil breoite, pé ar bith céard a d'éirigh dhó tharas bliain ar bith.
"Teachtain ón gceol dom, agus mé breoite lag tuirseach ón oíche; Sea dhearc mé mo stóirín, ar mhóinín lách geanúil ina suí.; A grua mar an rósa, 'sí a bhreoigh agus a mharaigh mo chroí; Agus an té a bhlaisfeadh dhá póigín, 'sé is dóigh liom, bheadh fad ar a shaol" ("Céad slán don Abhainn Mhóir")
Leag sé anuas pláta tairteola a bhí ann thar oíche agus thosaigh sé dhá smailceadh agus daba aige i chaon láimh leis. Is aige atá an coimpléasc! Bhí mise chomh breoite agus nach bhféadfainn breathnú uirthi amháin
→
deatach
Tá an chruach choirce sin téite. An bhfeiceann tú an deatach atá aisti. Coirce breoite a bheas againn i mbliana
→
díogha
Diabhal a leithide d'fhéar — díogha críochnaithe. Thosaigh sé ag téamh ar an dá luath is a raibh sé coctha istigh san iothlainn agam. Ní leagfadh bó ná gamhain béal air: bhí sé breoite ar fad. Ná bac leis an bhféar a bhíos ar na híochtair láidre sin. Bíonn sé róstalcánta ag rud ar bith