burláil, burláilte
—fc. Foclóir Uí Dhuinnín
—
bagáiste, maingín, nó rud a bheith fillte lioctha air a chéile go cuimseartha.
+–
Bhurláil sé a chuid éadaigh síos sa máilín shular imigh sé.
Bhurláil sé an t-éadach leabthan in aon charnán amháin sa gcoirnéal.
TUILLEADH (2) ▼
Burlálfaidh tú ina chéile na seanbhreacán sin uileag agus tabharfaidh tú don cheannaí iad má thagann sé.
Bhí sé burláilte ina chéile istigh sa gclúid agus é chomh sách ag breathnú!
burláil in iontrálacha eile (1)
→
dingthe
Tá an fag dingthe ar a chéile ar fad. B'fhéidir dhó a bheith slán ina dhiaidh sin. Níor cheart duit a mburláil síos in do phóca mar sin. Faigh boiscín beag mar atá agamsa