dea-bhliain
—ainmfhocal
—
bliain a bheadh go breá, tirim, cóiriúil nó freagrach.
+–
Ba dea-bhliain í. Níor thada eile í
Mura dteagann dea-bhliain thar cionn, bíonn an áit sin i gcónaí báite
TUILLEADH (1) ▼
An-talamh é dhá dteagadh dea-bhliain, ach ná bac leis má theagann bliain fhliuch. Bíonn sé ina mhúscán
Féach freisin
→
bliain
dea-bhliain in iontrálacha eile (2)
Más dea-dhíolaí féin é, is dó is fusa. Cuireann sé dhá fhoireann muc amach chuile bhliain agus níl seachtain ag éirí ar an mbean nach mbíonn seifte Gaillmheach aici. Tá sí in ann a dhul Gaillimh ar sheascach na gcearc féin, agus gan ubh ná eirín ag daoine eile le cur isteach ar a gcroí, ní áirím a ndíol. Is furasta dhá leithidí sin a bheith glan sna siopaí
Beidh gorta ann an bhliain seo chugainn! Níor mhinic leat an dea-scéal a bheith agat! Is gaire cabhair Dé ná an doras