Is deas iad do chomhluadar — bratainn shalach na bochtaineachta.

Dhá dtugadh na daoine aire don airgead aimsir an chogaidh, ní fheicfidís aon lá bochtaineachta go deo, ach cén chuimhne a bhí againn nach seasfadh sé choíchin.

Ní féidir go bhfulaingeodh t'athair i mbochtaineacht thú agus a bhfuil d'airgead aige

Nár chuire Dia an rath air fhéin ná ar a chuid floscaí agus gurb as an mbochtaineacht a fáisceadh é fhéin agus a bhfuil ar an mbaile — bhí a mhuintir agus a shinsir, agus an áit a rugadh agus ar tógadh é bocht

Dhamhsaigh sé an bhochtaineacht (fc. bochtaineacht)

D'fhága sé an bhochtaineacht ina dhiaidh an lá ar phós sé — thug sé cúl don bhochtaineacht

Go deimhin féin níl aige ach an donacht agus an bhochtaineacht istigh ansiúd ar thamhnóigín shléibhe

Dúirt an phuicneach sagairt seo thíos inniu go raibh sé leis an dualgas a ardú. Anois an bhfuil biseach agat! Bhí seanmóir aige ag moladh na bochtaineachta ach d'ardaigh sé féin an dualgas. Beidh hocht scilleacha ormsa feasta … Is gearr ar a phóca siúd é: póca mór na huireasa

Má dhíol siad an déirce féin, dheamhan a bhfuil dhíobh mar atá tuilleadh a bhí bocht agus a d'éirigh suas. Cuid den dream seo a fuineadh agus a fáisceadh as an mbochtaineacht, chomh luath agus a éiríos siad as an lathach chor ar bith, ní ligfidh siad orthu féin go bhfeicfidh siad thú. Ach iadsan, diabhal mé go bhfuil siad cainteach carthanach agus nach ndúnfaidh siad a súile ar aon duine, bocht ná saibhir

Má bhí sin le rá fadó; níl sé le rá anois. Dheamhan tada le cois na bochtaineachta acu anois