Drochrath ort a bhéal gan chaomhúint, muran tú a bhí cunórach a dhul dhá inseacht sin di.

Tuilleadh ghéar den mhí-ádh aige! Is beag a hiarradh air a chleite a chur ann, luath ná mall, murach é a bheith cunórach é fhéin.

Nach cunórach í a dhul ag cur aighneasa mar sin ar an séiplíneach. Ach chuirfeadh sí sin cara chainte ar an té nach bhfaca sí ariamh.

Bíonn sé ag imeacht chomh cunórach ar aontaí, agus a chleite istigh aige i chuile mhargadh, ag tnúthán le béiréistí.

Nach cunórach an mhaise dhó é, bualadh síos ar an éirí amach sin.

'Sé a bhí cunórach a dhul isteach ansin (fc. cunórach)

M'anam nach bhfuil locht ar bith ar an scéal má tá sí in ann beatha a bhaint as a crága. Mura mbaine, ní hé siúd a shaothrós di é: fear fada fuar folamh, mar adeir an bhean fadó. Nach cunórach anois é ag dul ag pósadh agus gan slí ó neamh aige le bean a chothú?

Nach cunórach an mhaise dhó é a dhul soir ag an bpaidrín chuile thráthnóna. Cáid ó d'éirigh sé amach chomh diaganta sin. Dar mo choinsias muis, chonaic muide scaitheamh eile é agus ní raibh sé ródhiaganta chor ar bith. Rud ar bith nach mbeadh trom ná te, bheadh sé fuadaithe aige. Ach síleann sé má tá teach nua déanta aige anois go bhféadfaidh sé a bheith ina shearrach i ndiaidh gearráin ag sagairt!

Is cunórach an diabhal é. Thug sé daoine ann nach raibh guth bainse ar bith acu air, agus níor bhac sé lena dhlúthmhuintir féin. Tá dhá chol ceathar aige anseo thiar i mB. na hA. agus níor thug sé cuireadh ar bith dhóibh, murar thug sé cuireadh cosáin

Ní rachainn siar ann ar mhámh ná ar dhrámh. Nach mé a shíleas tú a bheith cunórach. Níor thug mise cunórtas den tsórt sin abhaile liom

Nach beag beag a bhí le déanamh aici a dhul suas ansin, murab í atá cunórach againn!