dea-dhuine
—ainmfhocal, fireann
—
duine macánta cneasta, dea-chroíúil.
+–
Seachain an drochdhuine, agus ní baol duit an dea-dhuine (seanfhocal)
Is fiú an anachain a sheachaint adeir siad. Má ligeann tú thart an drochdhuine, ní baol duit an dea-dhuine
TUILLEADH (2) ▼
Níor mhinic dea-dhuine ag crosbhóthar Dh. Fh. — drochdhaoine a thaithíos ann
Ní dea-dhuine ar bith é sin duit le bheith ag tabhairt chomhluadair dhó
Féach freisin
→
duine