Thosaigh an capall ag fuiléimneach agus ag fiodarinnce ar fud an gharraí cho luath agus a chuir mé isteach an bhearna í. Dheamhan a leithide de mhacnas! Shílfeá nach bhfaca sí an áit amuigh cheana le mí. Neart díomhaontais!

Tá cailm mhór ort go deimhin — coduigheacht a's cluanuigheacht a's neart díomhaontais! (duine a bhí a' fuasaoid tinnis, a's nach [raibh] in acmhuinn aon-bhuille a dheanamh, má b'fhíor dhó fhéin).

Is gearr ó bhaile a bhí air a dhul, marach corp díomhaontais, a's leisce.

Tá'n borradh faoi'n mbrísteachán sin, a's d'eireochadh dhó — beatha mhaith a's neart díomhaontais (nt leathan)

Ní thaithneódh an foranach de chapall sin aige liom. Tá an iomarca airde inte. D'fhear Achréidh a d'fheilfeadh sí sin: fear a mbeadh obair aige di chuile lá i mbéal a chéile. Má leigtear chun díomhaontais í sin chor ar bith, ní bhainfidh fir na hairí ceart di faoi charr. Dar fia féachfaidh sí eisean ar aon-nós

Diabhal mé mara mbeidh bean anois ach ag dul siar cho fada leis an siopa ag iarraidh únsa tobac, go mbeidh sí cho gíogáilte agus a bheadh an bhean a bheadh ag dul amach dhá pósadh roimhe seo. Is beag is ionann é. An iomarca díomhaontais atá ar mhná an tsaoghail. Níl blas ar a n-aire ach a bheith in a gcuaillí annsin ó mhaidin go faoithin dhá ndéanamh féin suas. Deirimse leat dá mbaintí siar asta é mar bhaintí roimhe seo go (gur) beag de'n cheird sin a bheadh orra

Tá a fhios agamsa go maith cé'n tinneas atá ag dul duit: neart díomhaontais

Tá sé in a luighe annsiúd ag osnaighil agus ag éagcaoine, agus leagha na bhFíonn ní dhéanfadh amach céard atá ag dul dó. Sílim féin nach bhfuil air ach neart díomhaontais, agus ealadhain