deabhac
—/d′əuk/
—
an t-áibhirseoir; athair an oilc; "an té atá thíos". diabhal is mó a thugtar air.
·
T'anam ón deabhac, cén chiall duit sin a dhéanamh!
Féach freisin
deabhac in iontrálacha eile (3)
I dteannta sioscadh istigh le bruach, caithfidh mé chuile mhíle fód dhá mbainfidh mé a shioscadh, a ghearradh amach leis an láí i dtosach. D'imigh an deabhac air, thar a bhfaca mise ariamh. Agus tá geadáin dó éasca go leor. Na dabaí feoil chapaill sin atá ann atá dhá dhéanamh
→
dual 2
Bhí glac mhór dhuail déanta agam, agus ná raibh ann mura bhfuair an deabhac d'asal ligean orthu agus streachail sé ó chéile iad ar fud na sráide
Anois, do chrainnín chomh beag leis, nach dúshlánach atá sé i dtalamh. Ní bhainfeadh an deabhac féin as na fréamhrachaí é