Chuaigh an mhóin ó ghróigeadh orainn i mbliana lena raibh againn di. Bhí sé fánach ag beirt freastal di, bhí sin

Tá an fheamainn dubh siúd — fás trí bliana — ag dul ó bhaint orainn lena bhfuil ann di. Ní fhaca mé chomh maith le fada cheana í

Chuaigh an tine ó lasadh orm ar maidin nó go bhfuair mé cupla fód coise isteach as tigh M. le cur inti. Níl sponc ar bith sa móin sin againn anois

Chuaigh an chaint sin ó thuiscint orm — níor thuig mé í

Bhí an gamhain ag dul ó shiúl orm — bhí sé ag luí nó bhí sé ag cinnt orm aon tsiúl a bhaint as

Tá mé ag dul ó shiúl — ní fhéadaim siúl

Shílfeá go bhfuil an pórtar ag dul ó ól oraibh. Is dona an lucht póite sibh ina dhiaidh sin má chinneann oraibh cupla buidéilín pórtair a chaitheamh siar

Rachaidh duine ó aithne air go maith nuair nach mbíonn sé ag iarraidh a aithneachtáil, ach mise i mbannaí, an té atá sé ag iarraidh a aithneachtáil gur beag an baol air a dhul ó aithne air

Shílfeá go ndeachaigh do dhuine muintreach ó aithne air tráthnóna. Ní measa beirthe é a mhic ó!

Chuaigh sí ó bhreith clainne an-aibéil air — ní raibh aici ach cupla páiste

Tá an lao sin ag dul ó dhéanamh a cuid uisce — níl sé ag déanamh a uisce anois, nó is beag é

Chuaigh sé ó imirt na gcártaí ar fad — d'éirigh sé astu

Cáid ó chuaigh sé ó chaitheamh na gcloch? — cáid ó lig sé de chaitheamh na gcloch

Chuaigh sé ó bheith dhá bhearradh féin — duine; lao a bheadh ag cangailt a dhriobaill

Nach maith sciobtha a chuaigh sé ó chaitheamh an tsneachta ina dhiaidh sin — chuaigh sé ar chlaochmú; d'éirigh sé as an sneachta

Chuaigh na daoine ar na bailteachaí seo ar fad ó thógáil caorach — ní thógann siad caoirigh anois

Bhí páiste ann agus chuaigh sé ó bhaisteadh ar chuma eicínt — níor baisteadh é; níor éirigh leis gur baisteadh é

Luigh siad (muca) ar an mbóthar orm agus chuaigh siad ó éirí ina seasamh. Ní raibh a fhios agam ó Dhia céard a dhéanfainn leo nó go dtáinig P. leis an gcarr

Tá cur ag dul ó rath ag an mbáistigh

Tá an tlú sin gaibhte ó mhaith. B'fhéidir dhá dtugtá ag an ngabha é go dtáthódh sé aríst é

Ní raibh aon tsop féir ag gabháil leis nach ndeachaigh ó mhaith ar an talamh anuraidh cheal giollaíochta. Bhí agus féar breá

Cheal a ghlanta a chuaigh an bicycle sin ó rath

Gabhfaidh chuile shórt ó fhás anois ag an triomach

Chuaigh an chráin ó chlíthe (an capall ó eachmairt, an madadh ó adhall, an cat ó chatachas, an chaora ó reithe srl.)

Chuaigh an gort sin ó fhataí ar fad — ní bhíonn aon fhata ann

Meas tú cén chaoi a bhfuair sí fios air sin. An bhfuil tada ag dul uaithi? Dheamhan é muis

An bhfuil a fhios agat cén cheird atá anois air? Ag déanamh deise a chuirfeadh solas ar fud an tí. Sin é an fear agat. Níl ní ar bith beo ag dul uaidh, agus ní raibh ariamh féin

Deir tú leo a chum do SheanMh. gur isteach sa gColáiste ag múineadh Gaeilge in áit Ph. Dh. a d'imigh T. Agus dheamhan easna dhó nár chreid é. Níl mí-ádh ar bith ag dul uathu. Chuimhneoidís ar rud ar bith. Ná hiarr ina ndiaidh é

Tá an scéal sin féin barrúil go leor. An chéad oíche ar chuir sé seo thíos an radio ar siúl, amach ar an tsráid a bhí an chaint uileag ag dul. Cén bhrí ach bhí an teach ag dul thar maoil. Chasadh sí féin cnó. 'Na bheailbheannaí atá calctha,' adeireadh sí. 'Go gcalca an diabhal agat iad, nár fhága é san áit a raibh sé,' adeir sé féin. 'Ní raibh muid dhá iarraidh luath ná mall.' Chuaigh duine eicínt amach ar an tsráid. Ba ghearr go ndeachaigh duine agus duine eile amach. Níorbh fhada go raibh an teach fré chéile amuigh, agus a raibh a dul thart an bóthar … Ba í an oíche ab fhearr ariamh í a fuair Haw-Haw nó gur thosaigh na madraí ag tafann … Na buachaillí báire seo síos a chuaigh ag méirínteacht lena wireannaí agus chuir siad an bhail sin air. Cá'il an rud atá ag dul uathu …

Ní fhéadfadh an méid sin féin a dhul uaithi. Chaithfeadh sí é a fheiceáil. Nach mór a bhain sé di. Is fada fada a bheinnse ag dul isteach ina teach sise go bhfaighinn aon chaidéis d'aon cheo dhá mbeadh ann. Ach sin é an chaoi a mbíonn cuid de na daoine

Níl rud ar bith ag dul uait. Nach maith go gcaithfeá an méidín sin féin a chloisteáil. Ar ndóigh is agat atá a dheis. Tá bleid buailte agat ar an bhfear soir agus ar an bhfear siar

A Rí na ngrásta anocht! An bhfuil ní ar bith faoin saol ag dul uathu; má tá siad ag cur anall báid aeir anois agus gan duine ná deoraí iontu, agus buailfidh siad an áit atá an dream thall a iarraidh ina dhiaidh sin. Nach mallaithe an intreacht í sin. An t-áibhirseoir fhéin — diúltaí muide dhó! — atá ina bpáirt

Ní fhéadfadh scéal ar bith a dhul ó Ph. mar tá sé sactha sa teach sin thíos ó mhaidin go faoithin agus tá tarraingt na tíre ansin

Má tá sé i ndán duit, níl aon dul uaidh agat, agus sin é a bhfuil ina thimpeall

An rud atá i ndán do dhuine, níl aon dul uaidh aige, pé ar bith céard é féin

Níl aon dul uaidh. Caithfear a dhéanamh — ní féidir a sheachaint

Níl aon dul uaidh. Caithfear a íoc. Ní hionann cíos agus rud ar bith eile

Dheamhan dul uaithi agaibh. Is rud í an bhruitíneach a theagas ar chuile ghasúr, agus caithfidh sibh a cur daoibh. Dhá thúisce dhá gcuirfidh sibh daoibh í, sea is fearr é dhaoibh féin

Chreidim nach bhfuil aon dul uaidh mar shlaghdán. Níl ag duine ach a chur dó (de) chomh sciobtha agus a fhéadfas sé. Sin é a bhfuil de leigheas air

Dhá mbeadh a dhul uaidh agam, ní dhéanfainn é, ach níl

Mura bhfuil a dhul uaidh agat, buail faoi ar an bpointe agus bíodh sé dhíot chomh luath in Éirinn agus a fhéadfas tú. Níl maith ar bith duit a dhul chun drogaill, ná a bheith idir dhá chomhairle, más rud é atá romhat