Dubh-mhaidin
—
an dearg-mhaidin; deargadh na maidne nó roimhe. Bheadh aithne lae air ar éigin, ach ba bheag leis é.
+–
Bhí sé in a shuí leis an dubh-mhaidin
Eiríonn sé leis an dubh mhaidin agus bíonn sé in a chodladh leis an uan chuile oíche.
TUILLEADH (2) ▼
Ní raibh sé ach in a dhubh-mhaidin pér bith céard a chas amach an tráth sin é. Ach tá sé siúd sna daoine maithe. Dheamhan easna dhó nach bhfuil
Ní bhíonn ann ach dubh-mhaidin anois ag an seacht a chlog. Bíodh a fhios agad go bhfuil sé i bhfad amach san mbliain, go bhfuil sin. Nach gearr go mbeidh an lá ag casadh
Féach freisin
→
maidin