Foclóir Mháirtín Uí Chadhain
draighean
ainmfhocal, fireann
tuiseal ginideach uatha: an draighin
uimhir iolra: draighin, draigheanannaí
draigheandraighean dubh: an sceach a dteagann na hairní uirthi. An Draighneán Donn a tugtar ar an amhrán. Tá an sloinne Ó Droighneáin, an Droighneánach an-choitianta i gCois Fharraige agus in áiteacha i Maigh Cuilinn.
+
Tá na garranta faoi dhraighean uileag
Tá an áit druidte le bunannaí draighin
TUILLEADH (3) ▼
Bhí maide altach draighin aige
Bhí maide draighin duibh aige
Dhá mbaintí an draighean sin, ba garraí maith é
·
Garraí an Draighin (ainm garraí)
Seanadh Dhraighin (tamhnóig isteach i mbun an tsléibhe os cionn Chnoic na hAille)

Féach freisin

draighean in iontrálacha eile (3)

+
dealg
Dealg sceiche, dealg spíonáin, dealg drise, dealg draighin, dealg bóthair, dealg láibe (dealg múnlaigh), dealg gráinneoige, dealg cluan mara, dealg éisc srl. — cineálachaí dealg atá ann
TUILLEADH (2) ▼
Baile na nDeilgne a thabharfainnse air. Bhí mé ag bainis ann agus níor léir dom tada ann ach draighean agus driseachaí
Sin í tír na ndeilgní a mhic ó. An raibh tú i gC. ariamh. Níl ceo dhár dhealbh an ghrian ann ach saileánach agus draighean agus sceacha agus catógaí mar adeir siad féin. Maidir le broic agus sionnaigh is ann atá a dtabhairt amach … Bail ó Dhia ar do réiteach. Ní bheadh a bhfuil de roschoill agus de thomachaí ansiúd réitithe faoi cheann deich mbliana