drochdhuine
—
+–
Níl ann ach drochdhuine — duine a mbeadh donacht nó mímhaith ann; duine fealltach
Ná téirigh thusa ag déanamh drochdhuine dhíot féin i ngeall ar bheagán — dá mbeadh airgead dhá chruinniú, cuirim i gcás le haghaidh rud eicínt, agus nach mbeadh aon fhonn ar dhuine scaradh le tada, ach go leagfaí air go raibh sé mínósach nó gortach nó tútach nó in aghaidh lucht an airgid dhá n-eitíodh sé iad
TUILLEADH (2) ▼
Níorbh fhiú dhó a dhul ag déanamh drochdhuine dhó (dhe) féin scáth ar hiarradh air. Agus ar aon chor, bheadh a chuid agus a bhuíochas aige faoi dheireadh thiar thall
Níor cheart dó drochdhuine a dhéanamh dhó (dhe) féin scáth a raibh air a chailleadh leis
Féach freisin
→
duine
drochdhuine in iontrálacha eile (7)
→
daor 1
Is daor an buille air é. Dar mo choinsias, is beag iarraidh ar fiú chúig phunt fhichead í, ní áirím a mbeidh de chostas air. B'fhéidir go gcomhairleodh sin anois é. Ach ní féidir an drochdhuine a chomhairleachan
Ba shomhaoiní do dhuine fuireacht ina chodladh ná a dhul amach ag iascach. An lá a n-éireoidh aon ghlaicín leat fhéin, tá chuile dhuine istigh ar an mbaile ag tnúthán le cupla breac uait, agus mura dtuga tú dóibh iad, is drochdhuine thú. Tá an iomarca deachmaíocht ann nuair a bhíos baile taobh le iascaire amháin
+
Seachain an drochdhuine, agus ní baol duit an dea-dhuine (seanfhocal)
TUILLEADH (1) ▼
Is fiú an anachain a sheachaint adeir siad. Má ligeann tú thart an drochdhuine, ní baol duit an dea-dhuine
→
dligh
Is mór de na gasúir seo thoir nár dlíodh an dá phunt dóibh, a fuair é. Ach ní fhaca mise aon cheo ag teacht amach ariamh sa saol nach mbeadh éagóir ina bhun nó ina bharr. An bhfeiceann tú aos óg an bhaile sin. Ar chuala Dia ná duine aon fhocal Gaeilge acu ariamh. Dheamhan é muis, le mo chuimhnese ar chaoi ar bith, mura mbeadh focal a thógfaidís uaimse nó uaitse, agus leagan acu ar an bhfocal sin fhéin. Ní taise do na gasúir atá ann anois é ach oiread. Agus tá siad ag fáil dhá phunt na Gaeilge ina dhiaidh sin. Meas tú nach in caimiléireacht. Ach má abraímse (má deirimse) nó thusa nach bhfuil sé dlite dhóibh is drochdhaoine muid. M'anam nach ea, nach gur gearr gur bainte dhúinn (dhínn) féin a bheas sé. Tá an power acu a mhic ó!
→
drúcht
Níor cuireadh chuige ná uaidh; ná níor dúradh drúcht ná báisteach leis, agus ina dhiaidh sin fhéin, thosaigh sé ag ullmhúchan achrainn. Sin é an chaoi a mbíonn an drochdhuine i gcónaí. Mura bhfaighe sé údar, ní bheidh sé ag iarraidh aon údar