dís
—ainmfhocal, baineann
—ginideach uatha: na díse
—tís adeirtear go minic
—tá an focal seo an-imithe as an gcaint, ainneoin go bhfuil sé an-tréan in amhráin a rinneadh suas go dtí cheithre scóir bliain ó shin .i. agus dís bhan óg ar an stól ina suí srl. Beidh sé téaltaithe leis leis an tseanlíne
—
beirt, cúpla, lánúin.
+–
Tá an dís ann ─ an bheirt
Is deas an tís iad
TUILLEADH (1) ▼
Casadh dís bhan dom
Féach freisin
→
tís
dís in iontrálacha eile (1)
→
críoch
Tá comaoin in áirid duit sa teach sin muis, má théann tú ann. Ach d'éireodh dhóibh. Nach bhfuil dís ban óg, mar adeir an t-amhrán, le cur i gcrích ann fós, agus cá bhfaigheadh duine acub fear is feiliúnaí ná is pointeáilte ná thú fhéin bail ó Dhia ort!