Foclóir Mháirtín Uí Chadhain
deoise
ainmfhocal, baineann
uimhir iolra: deoisí, deoisíochaí
 fairche; an limistéar (nó an méid paróistí) a bhfuil urláimh ag easpag air. Deoise agus ní fairche adeirtear cé go bhfuil fairche i gcaint.
+
Níl an dlí sin i ndeoise Thuama chor ar bith té (cé) go bhfuil sé i ndeoise na Gaillimhe
Bhí sagairt na deoise uileag ann
TUILLEADH (1) ▼
Sin é an t-easpag atá ar an deoise seo anois. Is áibhéil an bleitheach fir é … Ní theastaíonn "bail ó Dhia" ar bith óna leithide sin! Níl aon ghair ag aon duine drochshúil a dhéanamh dhe (dhó)! Nach bhfuil an tír ag guí dhó!

Féach freisin

deoise in iontrálacha eile (1)

 
deois
Tá sé ag cur deoise air fhéin. Gheobhaidh sibh caint anois mo choinsias